Onu bir gazeteci gibi sokakta durmuş,hızlı hızlı kaydederken görebilirdiniz. Ressam,der, "koşulların izin verdiği şekilde" eskiz yapmaya her zaman hazır olmalıdır.
"1452... Bana bir torun verdiler,oğlum Ser Piero'nun oğlu,Nisan'ın 15'i,Cumartesi günü,gecenin üçünde. Lionardo adını taşıyor."
Leonardo'nun en eski anısı,bilindiği kadarıyla,annesi,babası ya da bir başkası değildi. Bir kuştu.
...
"Özellikle bu çaylak üzerine yazmak benim kaderim sanki,çünkü bana öyle geliyor ki çocukluğumun ilk anısı,ben beşikteyken,bir çaylağın yanıma gelip kuyruğuyla ağzımı açması ve dudaklarımın içine kuyruğuyla birkaç kez vurmasıydı."
Büyük bir yalandansa küçük bir kesinlik yeğdir.
Eğer olasılıklar sonsuzsa,onların gerçekleştirilmesi de ancak kısmi olabilir.
"Bir kendini yaratma cambazıydı." der Grafton (Alberti için.). Bahar ve sonbahar onda hüzün yaratıyordu,diye devam eder,çünkü bütün o çiçek ve meyveler hayatta ne kadar az şey ürettiğini hissettiriyordu ona.
Poliziano Toscanelli için, "Paolo dünyayı ayaklarıyla, yıldızlı göğüyse aklıyla kat ediyor ve bu yüzden hem ölümlü hem ölümsüz." demişti.
"Deha" sözcüğünü bir kere bile kullanmaksızın Leonardo'yla ilgili kitap yazmak, e harfini kullanmadan bir kitap yazmış olan Fransız yazar Georges Perec'e göre bir iş olurdu.
Yıllar önce olmuş şeyler,genellikle yakında ve şimdinin hemen öncesinde görünür; ve kısa zaman önce olmuş birçok şeyse gençliğin gelip geçmiş günleri gibi görünür.