ölüm, yaşayabilmek için sonsuzca kaçındığımız, ama sözcükleri yaşatabilmek için kucak açtığımız..
Sayfa 25
tiksindiğin şu tinerci çocuk
leş değil bir ihtilaldir bu kente
ve daha sahicidir ölüm karşısında
Sayfa 78
şimdi ürperten, onaran bir şey var, sen bir gülü
uzun uzun koklayarak anlatıyorsun bunu
Sayfa 42
Reader Follow Recommendations
uzun uzun susuyorsun bir gülü koklarken
yüzün büsbütün gülistan oluyor ve bitti
sandığımız yerde yeniden ürperen bu aşk
hangi hatıralarla kanadı hangisinde sustu
biz hangi şehirde güller taşıdık odamıza
hangisinde yaralarımızı saracak bir dost
bir yoldaş aradık ölürcesine, yoktular
Sayfa 38
"nice yıkımlardan kurtardığın şeydi susmak
adressiz yaşamlardan, mutsuzluklardan
umutlardan geri kalandı ve yakıştırdın
kendine, yüzünün biçimi buradan geliyor"
Sayfa 40
alnımı okşa dağıt alışkanlığımı
belki sümbül serinliği olur yeniden
Sayfa 11
"insan krepon kâğıdından kanatlar takınca kelebek olduğuna inanır. koyun postunda koyun, kurt postunda kurt... ülkü de giydirilebilir üstünüze ve etlik tepeleri dağ görünür gözümüze."
Sayfa 31
"bu dünyada nereye gitsen doğanın güzelliği ve insanoğlunun zalimliği karşına çıkıyordu."
Sayfa 378
ama sonra "edebiyatın gücü de buradan geliyor" diye düşündüm. "tolstoy da kitap yazdı, adolf hitler de. sorun yazıda değil, kimin ne amaçla yazdığında. tanrı bile kendini yazıyla anlatıyor, iyi ama yazının icadından önce tanrı yok muydu?"
Sayfa 314