buğulu ikindi vakitleri gözlerinde dans ediyor
ahmet haşim ağlıyor bilinmez mısralarda
leyli leyla/ah çeker kavmi mecnunun
sükut boynunu büker/dicle hevessiz çoğalır yine
nemrut oynaşına tutkundur her gece
züleyha bin ağlar/kerbela yokuşu diklenir hüseyine
Sevda suya karışır, sızar kan dağlarına
Köpüren yüreğimde zıpkınlanır umutlar.
Yüzün tunç gibi çöker ülkemin bağlarına
Irmaklar bilmediğin kadar hülyalı akar.
Her vadi bir yanıyla senin yüzüne bakar
Bir yanında münzevi hıçkıran Leyla kuşu,
Sen henüz tanımadın sevda denen yokuşu
Sen henüz yorulmadın yokuşta devler gibi
Yıkılmak üzre olan çaresiz evler gibi...
Sen henüz vurulmadın uçarken göklerinde
Sen henüz bir oltaya takılmadan derinde
Karalar bağlamadın; beni anlayamazsın.
O kalp sende oldukça gülüm, ağlayamazsın.