Ayşe
@leylaileydimecnun
"Beni karanlıkta bırak,yalnız parlayacak bir kayayım..."
62 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
" Olan olmuştur biliyorsun. Hiçbir zaman yaptığım bir şeyden pişmanlık duymam ,sonra yaptığıma üzülmem. Bir süre için bu iyidir ama sana yetmez. "
" Yalnızca umutsuz değildi aynı zamanda korkuyordu da. Ruhunda her şeyin -bazen eşyaların yorgun gözlerle olduğu gibi- ikileşmeye başladığını hissediyordu. Neden korktuğunu ne istediğini kimi zaman bilemiyordu . Olanlardan, olacaklardan korkuyor muydu yoksa bunu istiyor muydu ya da neyi istiyordu. Hiçbir şey bilmez haldeydi. "
Suçumuz yoksa mutsuz olamaz mıydık?
" Her şeyi unutturan zaman geçecek. Rski ilişkiler kurulacak yine yani bu sinir bozukluğum temelli geçecek. O mutsuz kötü kaderiyle baş başa kalacak ama suç bende değil ben bu yüzden mutsuz olamam. "
Okur Takip Önerileri
" Uzun zamandır ağrıyan dişini çektiren bir insanın o anda duyacağı rahatlamayı duyuyordu. Kocaman başından bile büyük bir şeyin çenesinden korkunç bir ağrıyla koparıp alındığını hisseder hasta, sonra mutluluğuna inanamayarak onun hayatını bunca zamandır zehir eden bütün dikkatini toplayan şeyin artık varolmadığını, yine eskisi gibi yaşayabileceğini hisseder. "
" Ama çocukların davranışları yapmacık olan büyüklere sık sık gösterdikleri- onlara çoğunlukla pahalıya mal olan_bu tuhaf çekingenliği soğukluğu ona göstermemişlerdi. Nasıl olursa olsun yapmacıklık en zeki ,görüşü en güçlü bir insanı bile aldatabilir ama yapmacıklık ne denli ustalıkla gizlenmiş olursa olsun en akılsız bir çocuk bile hemen görür onu,soğur"
" Bence eylemlerimizin kaynağı yine de kişisel mutluluğunuzdur. Bize harekete geçiren kişisel mutluluğumuzdur. "
" Ben mi mutsuzum? dedi. Önüne yemek konan aç bir insan gibiyim. Ben belki üşüyordur. O üstünde başında da bir şey yoktur .Yüz kızartıcı bir durumdadır .Ama mutsuz değildir hiç. Ben mi mutsuzum?Hayır , işte benim mutluluğum... "
" ona herhangi bir anda ne düşündüğü sorulsa hiç yanılmadan şöyle cevap verebilirdi 'Aynı şeyi mutluluğumla mutsuzluğumu... '"
" Bu duygu gittiği yönün gitmesi gerekenden çok ayrı olduğunu pusulada gören ama bu gidişi durdurmak için elinde hiçbir şeyi olmayan bir denizcinin gerçeği gördüğü anda hissedebileceğinin aynıydı. Her geçen dakika ona rotasını gideceği yeri şaşırtıyordu. Onun gözünde bu durum ölümle aynı anlamı taşıyordu. Hayata içten bakışıyla bu çocuk onlara bildikleri ama anlamak istemedikleri şeyden ne kadar uzaklaştıklarını gösteren pusulaydı. "
" Çocuk kendi kendine nedir bunun anlamı diye soruyordu. Kimdir o ?Nasıl sevmeliyim onu ?Bunu anlamıyorsam suçluyum demektir ya da aptal, kötü bir çocuğum. "
" Hayatın kendisi ile yüz yüze her gelişinde kenara çekilmişti. Şimdi duydukları bir uçurumun üzerine kurulu köprüden sakin geçmekte olan bir insanın köprünün ansızın ikiye ayrıldığını boşlukta kaldığını gördüğü anda duyacaklarının aynısıydı. Bu boşluk jayatın kendisi köprü ise yaşadığı yapay hayat... "
"İnsan pişmanlık duymak için hiçbir zaman geç kalmış sayılmaz. "
"Gerçek uğruna boşuna çalışıp didinmekten yorgun düştüm artık.Bazen gevşediğimde oluyor. "
... yolda hayalini kurduğu yeni hayatına başlayabileceğinden bir an kuşku etti. Hayatının bütün bu izleri onu sanki sarmış şöyle diyorlardı:' Hayır uzaklaşamazsın bizden başka bir insan olamazsın,yine şimdiye kadar olduğun gibi kalacaksın ,kuşkularından, kendinden hiçbir zaman hoşnut olmamanla, düzeltmek için boşuna çabalarınla, düşüşlerine ,kavuşamadın hiçbir zaman da kavuşamayacağını mutluluğu beklemenle, aramanla eski....olarak kalacaksın."