Beni Öp Sonra Doğur Beni
Şimdi
utançtır tanelenen
Sarışın çocukların başaklarında.
Ovadan
Gözü bağlı bir leylak kokusu ovadan
Çeviriyor o küçücük güneşimizi.
Taşarak evlerden taraçalardan
Gelip sesime yerleşiyor.
Sesimin esnek baldıranı
Sesimin alacağı baldırını.
Ve kuşlara doğru
Fildişi: rüzgarın tavrı.
Dağ: Güneş iskeleti.
Tahta heykeller arasında denizin yavrusu kocaman.
Kan görüyorum taş görüyorum bütün heykeller arasında karabasan ılık acemi -uykusuzluğun sütlü inciri- kovanlara sızmıyor.
Annem çok küçükken öldü
beni Öp, sonra doğru beni.
#hergecebirşiir
Seviş Yolcu
LEYLAK KOKUSU
Sana en güzel kokuları getirmeliyim
Çok seveceksin bu kokuyu eminin
Biraz leylak kokusu gibi
Ama en çok özlem kokuyor bilmelisin.
Özlem kokusu ile leylak kokusu
Ne çok benzer birbirlerine
İkisi de güzeldir ikisi de kesiftir.
Doldurur ikisi de okyanusu.
"Sevgimizin tam bu saatinde duta çıkardı kirpiler
leylak düştüğü mevsim
Kuzguncuğun saçlarına. "
Ölmedim
Beni leylak büklümlerinin içten ve dışardan sarmaladığı günlerde
bir zamandı
Ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende..
İsmet Özel
Bu yaşa erdirdin beni, gençtim almadın canımı
ölmedim genç olarak, ölmedim beni leylak
büklümlerinin içten ve dışardan
sarmaladığı günlerde
bir zamandı
heves ettim gölgemi enginde yatan
o berrak sayfada gezindirsem diye
ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende.
Vakti vardıysa aşkın, onu beklemeliydi
genç olmak yetmiyordu fayrap sevişmek için
halbuki aşk, başka ne olsundu hayatın mazereti
demedim dilimin ucuna gelen her ne ise
vay ki gençtim
ölümle paslanmış buldum sesimi.
...
İsmet Özel / Münacaat 🍃
Hava, gelip geçen fırtınayla dolu.
Canlandı her şey, ve bir cennet ferahlığında solmakta
Leylak, bir tazelik akımını çekmede içine
Her yana dağılmış mor salkımlarıyla
Hava değişimi diriltti her şeyi,
Doldurmada çatı oluklarını yağmur;
Fakat gitgide aydınlığa doğru değişmede gök
Kara bulutların ötesi masmavi
Sanatçının eli daha bir güvenle
Arındırmada her şeyi tozundan, kirinden;
Yaşam, gerçeklik ve olup bitenler
Yepyeni çıkmada onun atölyesinden
Yaşanmış yarım yüzyılın anıları
Gelip geçen fırtınayla tersine dönmede şimdi,
Yüzyılımız çıktı vesayetinden onun
Geleceğe yol açmanın zamanı geldi
Yeni yaşamın yolunu arındıracak olan
Artık sarsıntılar ve dönüşümler değildir;
Bir şeylerle alevlenmiş ruhun
İçtenliği, fırtınaları ve cömertliğidir...
Ölmedim
Beni leylak büklümlerinin içten ve dışardan sarmaladığı günlerde
bir zamandı
Ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende
İsmet Özel..🕊️
Çocuk duası gibi yaşadık. Büyük isteklerimiz olmadı hiçbir zaman. Biraz sevgi, yeterince saygı, bir tutam mavi, bir salkım leylak, kuşlar, ağaçlar, tebessüm eden yüzler ve okunmayı bekleyen kitaplar...
Çok mu?
bir kuş uçuyor içimde
hüzün kuşu koydum adını.
kalbimden başka gidecek bir yeri yok.
inatla yaşamaya çalışıyor
yaralı kanatları
kırık
Evet, ellerinin tomurcuklanan karanfil
Ve gümüşsü leylâk
Olduğunu biliyordum:
Küreğinle
Ve fide toprağıyla
Nasıl çalıştığını;
Ama
Daha derine, daha dibine İndiğini,
Taşları ayıklayıp köklere vardığını
Gördüğüm zaman;
Bildim ki,
Küçük bahçıvan
Senin yürek atışların da
Ellerin kadar...
iki haftadır leylaklar görüyorum,
önünden geçiyorum.
bi kış bunu bekledim ben.
ama baharı taşımak çok başka şey.
yüreği yorgun olunca insanın
leylak kokusu ciğerlerine dolmuyor.
Çiçekleri sever misin? En sevdiğin hangisi? Papatya? Lale? Leylak?
Vay beni leylak kokusundan çoban çevgenine arastadan ırmaklara çarkettiren dargınlık
İsmet Özel
Bugün öldün baba. Böylece kahverengi ve puslu bir ağustos sonu çarşambasından, leylak rengi bir ağustos sonu perşembesine geçmiş olduk. Senin masmavi 1 Haziran başı pazartesisinde ölmeni tercih ederdim, çünkü ağustosta Burgaz’da yaz bitti sayılır, gitmeye değmez. Gerçi eylülde de tadı olur ama ben eylülde İstanbul’u daha çok seviyorum. Altmış dokuz yaşındaydın. Kahverengi bir adamdın.
Sayfa 185Kitabı okudu
