Çoğu insan ruhu değil cismi görür, cisme göre hüküm verir, cisme göre tanımaya çalışır, cisme bakar ve yargılar. Asıl olan ruhu görmezler. Ruh dolaşıp kendi yerini bulur, ait olduğu yeri. Engel koyarlar yoluna. Bastırırlar. Sustururlar. Bilmezler ki susturdukları sadece senin dış görünümün, yani cismin. Ama ruhun haykırıyor. Ve ruh o zorlukları aşıp kendi ait olduğu yere gider. Bütün yanlış hükümleri geride bırakarak, kendi yoluna bakar ve onu görmedikleri için engel olamazlar.