Aşk her şeyin başlangıcı ve sonuydu. Hayatın temeliydi, tavanıydı ve ikisinin arasındaki havaydı. Darmadağın, çirkin ve hasta olmasının bir önemi yoktu. Gaëton onu seviyordu, o da Gaëton'ı. Hayatı boyunca insanların onu sevmesini beklemiş, arzulamıştı ama şimdi asıl önemli ne olduğunu görüyordu. Sevgiyi tanımış, sevgiyle kutsanmıştı.