Sabitlenmiş gönderi
aslında bana herkesin uzağı var dendi
herkesin uzak adında bir masalı
inandım
dedim mutlaka masaldır bazıları
Sayfa 47
Bir asrın fethi bir şiirle.
Bir bahçenin fethi bir sığırcıkla.
Bir sokağın fethi iki selâmla.
Bir şehrin fethi üç dört tahta atlıyla.
Bir bayramın fethi iki bebek, bir topla.
Sayfa 184
Gidiyorduk ve ağaçlar ne yüksek, temâşâ ne siyah!
Bir yoldu bizden hiç çiçeğine uzanan.
Yamaçlarda bir ölüm, dağ başında bir bulut, yaşam kenarında kuşlar.
Sesleniyorduk: “Sensiz bir kapıydım dışarı açılan,
engine bir bakış
ve çöle yönelmiş bir sedâ.”
Gidiyorduk, toprak korkuyordu bizden, ve zaman
yağıyordu başımıza.
Güldük: Uçurum sıçradı uykusundan ve gizliler
saçtılar bir ses.
Biz suskun, çöl kaygılı, ufuk bir sıra bakış.
Oturduk, gözlerin uzak dolu, elim yalnızlık dolu,
yerler uykulu.
Uyuduk. Derler ki: Bir el gül deriyordu bir düşte.
Sayfa 171
Okur Takip Önerileri
Rengi başka senin şehrinin. Toprağı, taşı başka.
Sayfa 162
Kanatlarım mı ? Yolundu. Umut gözüyüm; ıslandım bir bakışla.
Burada değil, oradayım.
Bakışın ötesinde bir şey görüyorum; arıyorum bir şey.
Bir taş kırıyorum; resmine bir sır söylüyorum.
Yaprak düştü; sağlık olsun. Ben kederle yaşıyorum.
Dağım ben: İzlerim. Rüzgârım ben: Giderim.
Bir başka kırda, açarsa bir hüzün çiçeği,
Gelir, koklarım.
Sayfa 149
Kırıştı suyun yüzü. Bir elma düştü yere.
Bir adım kaldı, öttü ağustos böceği.
Sayfa 148
Mihrap ışığısın; parlıyorsun. Hiçim ben. Bir düş sarmaşığı.
Dolanıyorum senin hüzün korkuluğuna.
Uçuş karanlığısın, başlangıçsız bir rüyasın; dalgasızsın, renksizsin,
Bir uyum denizisin!
Sayfa 147
Seni senden çalmışlar ve bu, derin bir yalnızlık.
Ağlıyorsun; ve bir mırıltının sapasında avâre
kalıyorsun.
Sayfa 137
Sen apansız güzelsin. Endâmın bir girdap.
Senin dalgan kapladı benim ülkemi.
Seni buldum, gökleri fark ettim.
Seni buldum, kapıları açtım, dalları okudum.
Dökülsün, esintinin âhengiyle titremeyen yaprak!
Sayfa 131
Açıyorsun ellerini; karanlığın düğümü çözülüyor. Gülümsüyorsun; işâretler dizisi titriyor.
Bakıyorsun; hayran ediyor yüzünün olgunluğu.
Sayfa 122
Yarımdır gözlerin, gözyaşı olmadan
Sayfa 122
Üstü kapalı kaldı uyanıklığım: Temâşâ yolunun uyurgezeriydim ben.
Hep biri geldi bahçeden ve yeniden korkuya hediye
etti beni.
Ve hep bir başak toplayan geçti yolumdan.
Ve sır başağı
Kaydı elinden benim yanımda.
Ve hep ben kaldım, bir de büyük karanlık.
Ben kaldım, bir de güneşin uğultusu.
Sayfa 120
lilalibra tekrar paylaştı.
yedi sabah içre dönsem de
acı geçiyor
acı geçiyor
acı elbette geçiyor
acı çekmiş olmak geçmiyor.
Sayfa 178Kitabı okudu
lilalibra tekrar paylaştı.
Yaşama arzum, hayata inancım vardı!.. Fakat bu düşüncenin ardından bir kahkaha attığımı da hatırlıyorum.
