“İnsanlar günlük çalışmalarını tamamladılar ve bu çalışmayı ne için yaptıklarını, bu çalışmanın kendileri için gerekli olup olmadığını düşünmeksizin hızlı adımlarla uyumaya koşuyorlar. Kaldırımlar karanlık bir sel gibi akan insan vücutlarıyla dolu. Bütün kafalarda aynı biçim yuvarlak şapkalar var ve gözlerden anlaşıldığına göre düşünecek bir şey kalmamış. Herkes yalnızca patron için düşünüyor, kendileriyle ilgili düşünecek bir şeyleri yok; iş varsa ekmek de, hayatın ucuz zevkleri de olacak. Sarı Şeytan’ın kentindeki insan için bundan başka hiçbir şey gerekli değil.”
Sayfa 20Kitabı okudu
