Siz yükselmek isteyince, yukarı bakarsınız. Bense aşağı bakarım, çünkü yükselmişim.
Sayfa 52Kitabı okudu
Hırsız dahi utanç duyar uykunun karşısında: hep geceleyin sessizce çalar. Utanmaz ama gece bekçisi, utanmadan taşır düdüğünü.
Sayfa 40Kitabı okudu
Çünkü başkasının sende iz bırakmasına katlanamıyorum
Sayfa 248 - Fetih YargıcıKitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Emin misin? Kanlı dudaklarını mı unutmak istiyorsun, başkasını öpen dudaklarını mı?
Sayfa 178 - ParsKitabı okudu
Orada öylece durup sabaha kadar, güneş bir kez daha batmak için doğana kadar Kumral'ı izlemek istedim
Sayfa 90 - MayaKitabı okudu
Her yer ev değildir, bazen bazı yerlerde sadece kalırsın
Sayfa 338 - Fetih YargıcıKitabı okudu
Birbirimizin hayatına ne girebiliyorduk doğru düzgün ne de çıkabiliyorduk tamamen
Sayfa 232Kitabı okudu
Karanlığı güneş battıktan sonrası sanmak ne büyük yanılgıydı, karanlık geceden daha büyükken
Sayfa 48Kitabı okudu
"Güçlü olmak istemiyordum. Güçlü biri olduğunuz zaman insanlar ilk önce sizden vazgeçiyorlardı. Güçlü olduğunuz zaman canınızı yakmaktan çekinmiyorlardı. Canınız yanmaz diye düşünüyorlardı ancak güçlü olmanın, yalnızca başa çıkmak olduğunu ben çok iyi biliyordum."
Sayfa 35Kitabı okudu
"Kışları sevmiyordum. Kışlar ve yağmur, pencerenin arkasından bakanlar için romantik ancak pencerenin öteki tarafındakiler için felaketti."
Sayfa 23Kitabı okudu
"Aşk ne kadar yüce bir duygu olursa olsun, hayatımızdan çıkarken geriye sadece hayal kırıklığı bırakır"
Sayfa 97Kitabı okudu
"Dolunay adeta tüm insanları temsil etmiyor muydu? Hiçbir sorun yokmuş gibi ışıl ışıl parıldıyordu ama günün sonunda tek başınaydı"
Sayfa 311Kitabı okudu
"Senin ölmeni istedi, senin ölmeni isteyen herkesi öldürmek istiyorum ben."
Sayfa 70Kitabı okudu
"Onlara sadece bana verdikleri kadar zaman vermiştim.
Onlara sadece beni sevdikleri kadar zaman vermiştim.
Onlara sadece beni kabul ettikleri kadar zaman vermiştim.
Onlara sadece beni dinledikleri kadar zaman vermiştim.
Onlara hiç zaman vermemiştim."
Sayfa 407 - NovaKitabı okudu
"Hepimiz yavaş yavaş deliriyorduk. Bütün canavarları bir fanusun içine kapatmışlardı, başka bir canavarı alt etmesi için. Canımızı kurtarmaya çalıştığımız anlara yenilip bizim de bir canavar olduğumuzu unutmuştuk. Kurtulduğumuz an birbirimize saldıracağımızı unuttuğumuz gibi."
Sayfa 251 - MayaKitabı okudu