Çok hüzünlü bir kitap oldu benim için. Kurgu değil gerçek. En kötüsü de bu. Kadınların bitmek bilmeyen zulmü, güçlü olmak zorunda olması. Onlar için mutluluk kavramının çok uzak olması.. Yine sarılmak istediğim binlerce Meleknaz...
Bitti mi? Hayır,hala sürüyor maalesef.Psikolojik,fiziksel şiddetin her türlüsü yüzyıllardır devam ediyor.
Ve bazen huzursuz olmamız gerekiyor huzuru yakalamamız için.Ya da kitapta dediği gibi zaten normal olan huzursuzluk durumudur, huzur ise çok nadir anlardır. En çok beğendiğim alıntı ise;
"Merhamet zulmün merhemi olamaz." Ne kadar doğru ve acı bir cümle...
Bol hüzünlü okumalar...
Ve beni bu güzel kitapla tanıştırdığı için teşekkür ederim kendisine:) 
Fırat Oduncu
