Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Begüm
Begüm
@lizzreads
Okuduğum Türkçe kitapları ekliyorum.
Ankara
24 Eylül
27 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
İlk başta ne olduğunu anlayamadığım ancak absürt tiyatroyu ve karakterlerin temsillerini öğrendikten sonra anlamlandırabildiğim güzel başarılı bir eser. Pozzo'nun kapitalizm, Lucky'nin halk ve asla gelmeyen Godot'un barış umudu olduğunu düşünerek okunursa kitap güzel ve oyun ilgi çekici olabilir. Absürt tiyatro geleneksel tiyatronun tam reddi anlamına geliyor, ne zaman ne karakter bağlamı bir uyum içerisinde olma zorunluluğu taşıyor. Kştabın herhangi bir yerinden başlansa da anlam oturtulabilir ve olay örgüsü geleneksel edebiyatın tamamen dışında gelişiyor. Semboller gerçek karakterlerin yerini almış durumda. Yine de herkese hitap etmeyecek bir eser.
1976'da yayınlanan eser bir yıl sonra Türk Dil Kurumu Şiir Ödülü almıştır. Ömer Edip Cansever topluma çok dokunan bir şair değildir belki ancak sol görüşlere sahip ve dönem içinde iyi eğitim almış, İkinci Yeniler akımına hizmet etmiş çok sevdiğim bir şairdir. Ben Ruhi Bey Nasılım bir ırmak şiirdir ve başından sonuna roman havası taşıyan şiir kitabı, Ruhi Bey'i insanların gözünden, dışarıdan ve bazen kendi açısından inceleyen, okuyanı sarhoş edecek şekilde alıp götüren eşsiz bir eserdir. "Saniyeler sümbüller gibiydi dokunsam iki parmağımın arasında akıyordu
Kısacık bir gündü."
Rönesans'ın Fransa'daki en önemli temsilcilerinden Rabelais, beş kitaplık külliyatında yazım sırasında birinci, hikaye kronolojisinde ikinci olan bu eser Gargantua'nın oğlu Pantagruel'i anlatır. Fikrimce, Gargantua çok daha keyifliydi. Temel olarak dönemi, skolastik eğitimi, din adamlarını ve kiliseyi, kralı/siyaseti eleştiren Rabelais bu eserinde dönem içinde Fransa'da Fransızca dışında konuşulan onlarda diyalekt ve lehçeye ve artık geride kalması gerektiğine inandığı Latinceye yöneltir eleştirilerini. Rabelais'nin kadın düşmanlığı (mizojini) beni rahatsız etse de 16. Yüzyıl için çok önemli ilerici bir eserdir. La Sorbonne yani o dönemin sansür mekanizmasının nefret ettiği Rabelais'nin yazıları, yazarın başını çok ağrıtmış olsa da hayatı boyunca geri çekilmemiş ve hep yazmaya devam etmiş. İnanılmaz abartılar, fantastik hikayeler, destansı kurgu ve Fransa'nın ilk romanı olma özelliğiyle ilginç bir eserdir fakat modern anlamda roman kategorisine alınırsa eleştirilecek çok yönü vardır elbette.
Okur Takip Önerileri
Rousseau 21. Yüzyılda yaşasaydı travmaları ve psikolojik sorunları olduğu ileri sürülüp çok da dikkate alınmazdı muhtemelen. Hayatı kaos ve kavgayla geçmiş, kendini göstermek için çok çırpınmış biri. Tanıştığı her büyük insanla sorun yaşamış ve hayatı boyunca hep yalnız kalmış. Vardığı sonuç ise, sorunun kendisinde olma ihtimalini bile düşünmeden "diğer insanlar ve toplum doğuştan iyi doğan insanı bozar" olmuştur. Eserde, onu kabul etmediğini düşündüğü toplumu eleştirir ve politik-siyasi yönlerine daha çok değinir. Dönem için düşünürsek ilerici ve modern siyasal sistemin temellerini atan önemli bir kitaptır, bir süre sonra gerçekleşecek Fransız Devrimi'ne ilham ve rehber olmuş bir eserdir. Hayatı insanlarla kavga etmekle, küsmekle geçen Rousseau, iyi olanı doğada yalnız kalarak bulacağına inanır ve mutlak monarşiyi, dönemi eleştirir.
Optimizmin eleştirisi olarak okunduğunda komik gelen bir eser. Hayatının büyük bölümünü le bonheur mutluluk arayışıyla geçiren Voltaire, olası dünyaların en iyisinin sadece efsanelerde olabileceğini, hayatın acılarla geçtiğini ve tüm bunlar karşısında "cultivons notre jardin" bahçemizi yetiştirelim sözüyle çok da aramamız gerekmeyen kendi işimizle ilgilenmemizin doğru olacağı bir komik-kurgu romandır. Döneminin en büyük düşünürlerinden ve yazarlardan biri olan Voltaire, ironik bir şekilde mutluluktan ölmüştür sahnede kendi büstünü/heykelini gördüğünde.
