Locke'un tezi
Bize düşünme ve konuşma araçlarını sağlayan çevremizi saran dünyadır. "İster düşüncenin ürünü, ister bütün bireyler için ortak bir kavram olsun" der, "hepimiz bir düşüncenin ne olduğunu biliyoruz." Düşünce ya da ilkelerimizden hiçbiri doğuşta bize yerleştirilmemiştir, çünkü öyle olmasaydı daha küçücük çocukken de bunları edinmiş olurduk. Oysa, der Locke, küçük çocuklar bir şeyin aynı anda hem olmasının hem de olmamasının söz konusu olamayacağını bilmezler (Aristoteles'in bunu yasaklayan kuralını önemsemezler).
Sayfa 92 - ALFA BİLİMKitabı okudu
David Hume, deneyciliği sınıra taşımıştı ve tıpkı Locke gibi deneyimlerimiz haricinde fikirlerimiz olmadığına ve "tüm fikirlerimizin duyu izlenimlerimizden kopyalandığına " inanıyordu.
Locke'un inandığı şeylerden biri, yeni doğmuş birinin zihninin boş bir levha gibi olduğudur. Doğduğumuzda hiçbir şey bilmeyiz ve tüm bilgimiz yaşamdaki deneyimlerimizden gelir. Bebek Locke büyüyüp genç bir filozof olurken çeşitli inançlar edindi ve şu anda John Locke olarak bildiğimiz kişi haline geldi.
Locke'a göre aynı "insan" olabilirim, ancak asla eskiden olduğum kişi olmam. Bu nasıl olabilirdi? Locke, zaman içinde bizi aynı kişi yapan şeyin bilincimiz, kendi benliğinin farkında olma olduğunu öne sürüyordu. Hatırlayamadığınız şey, sizin bir parçanız değildi. Bunu ifade etmek için bir ayakkabı tamircisinin anılarıyla uyanan bir prensi ve bir prensin anılarıyla uyanan bir ayakkabı tamircisini hayal etti. Prens her zamanki gibi sarayında uyanır; dış görünüşü açısından uykuya yatan kişiyle aynı kişidir. Ancak kendi anıları yerine ayakkabı tamircisinin anılarına sahip olduğundan, ayakkabı tamircisi olduğunu hisseder. Locke'un ana fikri, prensin ayakkabı tamircisi olduğunu hissetmekte haklı olduğudur. Bedensel süreklilik meseleyi çözüme kavuşturmaz. Kişisel özdeşlikle ilgili sorularda önemli olan psikolojik sürekliliktir. Eğer prensin anılarına sahipseniz, prenssinizdir. Ayakkabı tamircisinin anılarına sahipseniz, bir prensin bedenine sahip olsanız bile ayakkabı tamircisisiniz. Ayakkabı tamircisi bir suç işlerse, sorumlu tutmamız gereken kişi prensin bedenindeki kişidir.
"Bir kalbi kırmak için iki kişi gerekir."
Sayfa 129Kitabı okudu
Büyük adam John Locke
Felsefe ve siyasette yeni görüşü açıklayan John Locke, hoşgörünün arttığı bir çağın başlangıcında yazıyordu. İnsan yargılarının yanılabileceğini belirtiyor, böylelikle 1914’e kadar sürecek olan bir ilerleme çağıni açmış bulunuyordu. Katoliklerin Protestan ülkelerde, Protestanların da Katolik ülkelerinde hoşgörülmesine neden, Locke'un etkisidir.
Bir tiranın yönetimi gayri meşrudur ve ona isyan edilmelidir. Hobbes'un aksine Locke meşru ve gayrimeşru hükümetler arasında ayrım yapabilmektedir ve meşru bir isyan teorisi vazetmektedir.
Sayfa 149 - Ktb yayınlarıKitabı okudu
Mutlak ya da keyfi yönetimler, meşru devlet formları değildirler. [...] Siyasî otorite meşru değilse, siyasî otorite olarak adlandırılmaz, bunun yerine despotik otorite olarak adlandırılır.
Sayfa 88 - Liberte Yayınları – 1. Baskı ~ Mart 2003, ANKARAKitabı okudu
Bir yanınıza Locke'un başını yüklediniz mi, ondan yana yatarsınız: sonra Kant'ın başı öteki yanınıza yüklenince, dengeyi bulursunuz ama, hapı da yutmuş olursunuz. Böylece kimi insanlar, kafalarına safra yüklerler durmadan. Behey budalalar! Atın o baş belalarını kafanızdan! Rahat yüzüp gidin!
Sayfa 405Kitabı okudu
Deneycilik (Empirizm) & Akılcılık (Rasyonalizm) üzerine
Locke zihni “üzerinde hiçbir yazı bulunmayan, hiçbir tasarıma sahip olmayan beyaz bir kağıda”benzetir. Locke’a göre, insan zihninde doğuştan gelen hiçbir bilgi mevcut değildir ve her türlü bilginin kaynağı ve aracı deneydir.
Büyük Alman filozofu Leibniz Locke’un görüşüne şu ünlü cümlesi ile karşı çıkar: “Gerçekten de zihinde deneyden gelmeyen hiçbir şey yoktur; yalnız zihnin kendisi müstesna!”
Sayfa 55Kitabı okudu
