Bencillik, hırs, kıskançlık, açgözlülük, korkular ve arzular kalple olan iletişim yollarını kapatır. Zamanla sevgi ve şefkat kalbin derinliklerine gömülür, ulaşılamaz bir hale gelirler. Zihnini eğiten kişi, kendi karanlık tarafının içinden geçer ve kalbine ulaşır. O artık insanları rakip veya düşman olarak değil, tıpatıp kendisine benzeyen, acı çeken ve yaralı varlıklar olarak görür.