Türkler öylesine birlik halindeydiler ki, kapı komşusu Ermeniler bile Sütçü Imam'a ait en küçük bir haberi sızdırmıyorlardı. Oysa Sütçü İmam, hemşehrilerinin arasında yaşıyor, gündüzleri köy ve bağ evlerinde kalıyor, gecelerini de komşularının evlerinde geçiriyordu. Böylece Türk'ün şeref ve gururuna uzanan eli kırmak, uzatılan dili koparmak ilk kez Sütçü İmam'a nasip oldu. Bundan sonraki olaylarda ve muharebelerde Maraşlılar, arslanlar gibi dövüştüler. Akıl almaz kahramanlıklar gösterdiler. Yaşadıkları yerleri karış karış savundular. Düşmana Türk'ün gücünü bir daha ispatladılar ve tarihe mal oldular. ( 31 Ekim 1919 Cuma )
• Maraş İl Yıllığı,
Kahramanmaraş,
1967, s. 81-82.