Bir günlük sevgi yalnızlığı daha berbat derinleştiriyor
Sayfa 93Kitabı okuyor
Her zaman geniş bir gökyüzü vardır mezarlıkların üstünde
Çok yaşayanlar iyi bilir bunu görmüşlerdir kendi gözleriyle
Böylesine büyük bir bela herkesin başına gelir eninde sonunda
Yaşamak denir bunun adına yaşanabildiği kadar az da olsa çok da olsa
Sayfa 92Kitabı okuyor
Herkes kendine bir yazgı çizer bu da bir tepeye dikilmiş mezartaşıdır aslında
Sayfa 92Kitabı okuyor
Anam önce ağladı sonra bu seni dertlere salar dedi
Dinle bak küçüğüm insanlar için yazarsan onlara
bağımlı kalırsın
Sorun doğmazsa eğer gönlünce karalarsın
Sayfa 92Kitabı okuyor
Bu dünya hakkında edindiklerim mi İşte o sonu gelmez yaralanmalar
Beklenilmedik sözler İnsanların gülüşmesi Başını öne eğmeler
Sayfa 89Kitabı okuyor
Yaralanınca insan titrek titrek yansır belleğin ışıkları
Sanki kıvrımları siyah bir giysidir giriverir saray kapılarından
Ya da ürpertici ve uğultulu bir sinek sürüsü gibidir vızıltılı
Ah dökülmezler kuşkusuz anıların hepsi birden ağızlardan
Kala kala karanlık bir el süpürür onları
Sayfa 89Kitabı okuyor
Niçin düşülsün yeniden boş düşlerin peşine günbegün
Niçin yaşansın yanılsamalar sil baştan hergün
Sayfa 89Kitabı okuyor
Nasıl kararıyorsa defne dalı yaprakları senin için de öyle
Güvenme sakın yaz gelecek diye
Avut yorgun gönlünü biraz
Sayfa 87Kitabı okuyor
Hiçbir kimse okuyamaz karalanmış sözcükleri bir kez tutuştu mu yazıldığı sayfa
Ne de anlayabilir bu toz bulutunu çünkü bitmiş bır aşk üstüne bitmemiş uzun ve tek bir aşk mektubudur o yalnızca
Sayfa 86Kitabı okuyor
Bırakın beni Cümlelerimle başlayan kasırga siyah ve kahverengi kelebekler gibi uçursun çiziktirilmiş kâğıt parçalarını ve paramparça olmuş bir yazı geçmişten kalma bir kalıntı olsun
Sayfa 86Kitabı okuyor
...elini uzat bana içindeki acıları bana ver içinde yanan ateşi bana aktar aktar ki bu aleşten kurtul ve o artık yalnızca beni yalnızca beni yaksın ve benimle benim etimle kemiğimle kaslarımla tutuşsun yeter ki seni uzaklaştırayım bu ateşten...
Sayfa 84Kitabı okuyor
...ve şu ucuz dilimin aptal dilimin içine nüfuz eden bu rüzgâr içimde ne olup bittiğini gözlerimi korkuyla kaçırdığım zaman anlattığını sanan aptal bırakın beni sevdiğim şeylerin acı çekişini görmemezlik edemem ben acı çekerken görmeyi istemediğim insanlara acı çektiriyorum yapamam bunu yapamam yanan yüreği dağlanan ve eğilip bükülen tek ben olayım...
Sayfa 84Kitabı okuyor
Bırakın beni bırakın beni sevdiğim şeylerin acı çekişini görmemezlikten gelemem ben birbiriyle ilgisi olmayan şeylerden söz ediyorum ve yanan yaraları açık yaralar gibi basit yoldan tedavi ediyorum vakti geçmiş ilaçlar öneriyorum o eski unutulmuş boş inançları tekrar ediyorum...
Sayfa 85Kitabı okuyor
ve bu bunak uğultular içinde daha da kötüsü her söz her haykırış her kan ağlayış yaralamak için beni yeniden bir yankı gibi geldiği yere gerisin geri dönüyor ve bunun bana verdiği o bitmek bilmez korku bir bumerang gibi acımasızca gidip geliyor izleyin bir havada nasıl yol alıyor ve hele bir görün o olağanüstü güzellikteki katil nasıl geri dönüyor
Sayfa 84Kitabı okuyor
ve daha da kötüsü acılarımın kökeninde sevdiklerim yatıyor ve sevdiğim her şey içimi sızlatıyor sevdiğim her şey kan ağlatıyor ve sevdiğim her şey suratıma indiriyor eziyor inletiyor diz çöktürüyor sindiriyor yerlerde sürüklüyor ve bana bir hain muamelesi yapıp kendini kaybetmiş deli gözüyle bakıyor...
Sayfa 84Kitabı okuyor