Vücut ağırlığımdan başka neyim ki ben üzüntülerimi saymazsam...
Bu yaşta hiç kimsesizim
Tıpkı sonuna dek okunmaz
Bir şiirin ilk dizesiyim..
Ben de bir insandan başka neyim ki
Sevmiş olmaktandır övüncüm
Sana büyük bir sır söyleyeceğim
Kapat kapıları Ölmek daha kolaydır sevmekten
Bundandır işte benim yaşamaya katlanmam Sevgilim...
Kış birisinin yalnızlığına benzer
Ne derinmiş içmeye eğildiğim gözlerin
Hiçbir şey değişmedi aynı insan yüreği
Her zaman gölgeler var.
Yağmur damlalarını kıskanırım
Öpücüklere fazla benzediğinden
Ama bizler gözden yoksun bizler aşksız ve beyinsiz
Kendimizin dışında yaşayan hayaletler
Hep onu beklemekle geçti bütün yılımız