Taşı delen suyun kuvveti değil, damlaların sürekliliğidir.
Lucretius
Sayfa 31Kitabı okudu
Görənlərə azacıq görsətmələri də yetir
Üst tərəfini özün də tapa bilərsən (Lucretius)
Zaman değiştirir özünü her şeyin;
Bir halden bir başka hal çıkar hep;
Benzerlik kalmaz biçimden biçime;
Doğa zorlar her şeyi başkalaşmaya.
Lucretius
Sayfa 128Kitabı okuyor
İnsanlar yaşatarak yaşar birbirini
Ve hayat meşalesini, birbirine devreder koşucular gibi.
Lucretius
Sayfa 110Kitabı okuyor
Kendi kızını kurban eden Agamemnon'u gözünün önüne getiren şair Lucretius şöyle haykırır:
Din, insanı böyle büyük kötülüklere bile sevk edebilir.
Francıs Bacon, Denemeler.
(İş Bankası, Vlll. baskı, syf 16.)
Sayfa 16 - İş bankası, Vlll. BaskıKitabı okuyor
İçi arınmamışsa neler bekler insanı,
Kendi kendisiyle ne savaşlar eder boşuna!
Tutkuları içinde ne kemirici kaygılar,
Ne korkular içinde kıvranır insan!
Ne çöküntüler yapar biz de gurur, şehvet
Öfke, gevşeklik ve tembellik!
Lucretius
Kötülüğümüz içimizde bizim; içimizse kurtulamıyor kendi kendisinden.
Sayfa 33Kitabı okuyor
Hayatın sona erdiği yerde her şey gayesiz olarak ve Duygulara dokunmadan yaşar.
Lucretius
Her şey, kırılmaz zincirleriyle bağlı kaderin.
Lucretius
Sayfa 19Kitabı okuyor
Yalnızlıq
Dərtlərimizi avudan ağıl və hikmətdir,
O əngin dənizlərin ötəsindəki yerlər deyil. (Horatius)
Sokrata biri üçün səyahət onu heç dəyişdirmədi dedilər. O da: Təbiidir, çünki özünü də bərabərində apardı.
Nə üçün başqa topraq başqa günəş axtarırsan?
Yurdundan qaçmaqla özündən də qaçırmısan? (Horatius)
İçi arınmayıbsa, nələr gözləyir insanı,
Özü özü ilə nə savaş verər boşuna
Tutquları içində nə gəmirici qayğılar,
Nə qorxular içində qıvranır insan!
Nə çöküntülər yaradır bizdə qürür, şəhvət
Öfkə, əsnəklik, tənbəllik! (Lucretius)
Ruhun dərdi içində və qaça bilmir özü özündən. (Horatius)
Quraq yerlərdə özün üçün bir aləm ol. (Tibullus)
Ölüm varken ben yokum.Ben varken ,ölüm yok.O halde üzülecek ne var?
Lucretius
Undupedita suis fatalibus omnia vinclis
Herşey, kırılmaz zinciriyle bağlı kaderim
Lucretius
Sayfa 19Kitabı okuyor
Kendi kızını kurban eden Agamemnon’u gözünün önüne getiren şair Lucretius şöyle haykırır: Din, insanı böyle büyük kötülüklere bile sevk edebilir.
Yıllar yavaş yavaş aşındırır
olgunluk çağına varmış güçleri
Lucretius
Bir şey koparır bizden, yıllar geçip giderken.
Horatius
Vücut yaşın ağır yumruğu altında ezilince, Makinenin yayları gevşeyince düşüncede sendeliyor:
Dilimiz tutulmaya, zihnimiz karışmaya başlıyor.
Lucretius
Sayfa 124 - İş BankasıKitabı okudu
Çocukların kör karanlıkta her şeyden korkup titremeleri gibi, biz de aydınlıkta korkarız, çocukların karanlıkta dehşetle beklediklerinden daha korkunç olmayan şeylerden...
Lucretius