İnsan, hiç kimse önemli olmadığında deliriyor sanırım. Ya da tam tersi çok önemli olduğunda. (Hayatın iki ucunda bizi bekliyor delilik. Önce bir yön seçmeye, sonra da delirmeye mecburuz.)
Bir şeyin meşhur olup olmamasından o şeyin üstün ya da nakıs olması gerekmez. Bizde kitaplar adamlar gibidir. Nice faziletli İnsan vardır ama bilinmez; nice işe yaramaz insan vardır, meşhurdur.