Bu gece, bu gece,
Uykusuzum, kederliyim, deliyim.
Yüzümde uzak sevgilerin serin aydınlığı,
Durmayalım şehir şehir, yıldız yıldız karanlıkta,
Bu gece ölmemeliyim.
Ben korku değilim kapı aralarında
Pencerenin infilâkı değilim
Gölgeleri yüzlerinden tanırım
Bir resim bir ressamı ağlatır bir yerlerde
Bir eşya bir hamalı
Ben hâlâ öğütülen anılarıma değil
Değirmene inanırım
Kafamda nedensiz cevapsız bir sürü hadise
Her şeyin bir nedeni olmalıydı bir anlamı... Bunca acının bir karşılığı olmalıydı
Karşıma geçsin göğsüme vursun ben ona bir neden soramam o bana sorsun o ki bana bahsedilmiş bir şey ama gel gelelim görelim ki bana bahsedilmiş bana emanet olan asla benim olmamış ağır bir sicil gibi bir ayıp gibi duruyor karşımda
Karşımda, aklımda, yanımda!
Dilhun 🌹
Umarım bir gün çocuğum şöyle der... Benim annem merhametli kadındı ama çabuk sinirlenirdi . Lafını sakınmazdı. Bazı şeyleri unutur bazılarını da unutmuş gibi yapardı. Kızar ama çabuk affederdi. Annem olmaktan gurur duyardı. Hep yanımdaydı yorulsada yıpransada benden asla vazgeçmezdi. Üzülse hep gülerdi. Kusursuz değildi ama sevgisinden hiç şüphe ettirmezdi..