Ten, beden demektir, dil ise gönül. İnsanda esas olan ruhtur, beden onun hizmetçisidir. İnsan sadece yemeyi, içmeyi ve uyumayı hedef alırsa hizmetçisine hizmet etmiş ve beden çöplüğünde ömür geçirmiş olur. Bunun sonucu olarak, gönül gülşeninden, kalp bahçesinden mahrum kalır. Görelim ki, kalp bahçesinin çiçekleri marifet ve muhabbettir. Ve görelim ki neylemiş ise güzel eylemiştir.
Her şeyi Allah yarattığı gibi, yine her şey O’na rücu edecek, O’na dönecektir. Bunu bilen kimse bu geçici dünyanın fani işleri için gam çekip, rahatsız olmaz. Allah’ın yaptığı işlerin hepsi hikmetlidir ve O neylemişse her şeyi güzel eylemiştir.