Büşra Akbaş
@m_e_f_t_u_n_
أسکت یا قلبي...
Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni
24 okur puanı
Ekim 2021 tarihinde katıldı
Bak gördün mü haddinden fazla sevgi ayrılık getirdi. Oysa "Ölçülü sev" demişti Resul-i Ekrem.
Büşra Akbaş
"Ey dil sen o dildâre lâyık mı değilsin ya
Dâvâyı muhabbette sâdık mı değilsin ya
Özrü nedir Azrâ’nın Vâmık mı değilsin ya
Bu gâm ne gezer sende âşık mı değilsin ya"
Okur Takip Önerileri
Bahar mevsimi yeniden doğuşu, doğanın yeni bir hayata başlangıcını simgeler. Asya'da doğanın insanı taklidi diye bir mesele vardır, ben de onlardan yola çıkarak diyorum ki: İnsanlar çoğu zaman doğayı ilham almalı kendine. Sadece pratik hayatta veya teknolojide değil psikolojik olarak diyorum. Bu, mevsim ruhuma ilaç gibi geliyor, tüm yorgunluğumu alıp götürüyor. Bir dalın çiçek açması, çiçeğin meyveye dönüşmesi inanılmaz bir olay benim için. Bu, hikayenin sadece bir boyutu elbette. Allah'ın sanatını en çok gördüğüm, tefekkür ettiğim, gücüne, ilmine bir kez daha şahit olduğum bir mevsim. Allah bize bu mevsimi hediye etmiş olabilir mi? :) Verdiği, vermediği her şeye binlerce şükür 💚
Sıkıntılı bir zamanın içindeyiz, akrep ve yelkovan arasında gidip gelen uslanmaz bir yolcu ümitlerimiz. Gönül yorgunluğu hamalıyız bir aşağı bir yukarı sabah akşam durmayan. Kuşların kanatlanıp uçmasına bağlı ürkek adımlarımız. Bilirim zaman eski zaman değil, ne karanlıklar aydınlığa haberci ne de bu seferler zaferlere gebe. Ecdadımın bastığı şanlı topraklar; kan kusar,ser verir, sır verir oldu hakikatin iplerini kirli eller her kestiğinde. Yürekler kaybettiğinden beri merhameti, beşikler boşa sallanır oldu geceleri. Gözlere mil çekildi, yüreklere tesir etmiyor kelimeler. Belli, yoksa iki aylık bebek kucak yerine toprağa emanet edilir miydi, gencecik, ömrünün en tatlı baharında olan bacım karanlığın kollarında can çekişir miydi, el kadar çocuk kedisini tembihler miydi, yüzünde en acı tebessümle "Ölüm bu hayattan daha merhametli" sözleri bir çocuk tarafından söylenir miydi, bir Kutsal bu kadar çiğnenir miydi, cübbeli adamlar ellerinde ezberden kağıtlarla satır satır yükselir miydi?
Ey camiye yönelen, ey secdeye eğilen sadece adın mı Müslüman?
Vah ki gitti Selahaddinler!
Vah ki gitti o toprağa basınca yeri göğü titreten önderler!
Dedim ya bizim adımız müslüman, ben doğarken kimliğimde öyle yazıyordu. Bundandır ezberden konuşmalarımız, bundandır sözde mert, yürekte titriyor olmamız.
Büşra Akbaş