İnsan, ölümü en çok kendi cenaze törenini düşlerken unutur.
Sayfa 238Kitabı okudu
Prens köylünün kollarını tutarken, rahip cüzdanını boşaltır. Tiran tarlalarda çalışanlara kaşlarını çatarken, piskopos gülümsemesi ile avutur. Kaplanın çatık kaşı ve kurdun gülümsemesi arasında sürü perişan olur. Tiran yasanın kralı olduğunu, rahip Tanrı’nın temsilcisi olduğunu iddia eder, ikisinin arasında bedenler ölür, ruhlar hiçliğe karışır.
“İnsanı ıstıraba sürükleyen inanç ve öğreti boş, insanı acı ve çaresizlik içinde bırakan erdem yalandır. İnsanın amacı mutlu olmaktır bu dünyada, mutluluğa yol açmak, gittiği her yerde mutluluğun sözünü yaymaktır. Bu dünyada cenneti bulamayan öbür dünyada da bulamayacaktır.”
Sayfa 45Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“Merhamet ve zalimlik, bu korkunç gecenin çılgınlığı gibi insanın kalbinde kavga halindedir. Ancak merhamet zalimliğe karşı galebe çalacaktır çünkü o ilahi olandır. Güneş doğduğunda gecenin zalimliği sona erecektir.”
Sayfa 41Kitabı okudu
Sonra boşluğa fısıldadım, kendi kendimi sorguya çektim. “Bir kadının mutluluğunu kocasının acısı pahasına satın alması uygun mudur?” Ve ruhum yanıtladı: “Bir erkeğin asla sahip olamayacağını bile bile karısının sevgisini zincire vurması mı doğrudur?”
Sayfa 20Kitabı okudu