İnsanlar asla sebepleri merak etmezler ,sonuçlar üzerinden konuşmak onlar için hep daha kolaydır...
Sayfa 72Kitabı okudu
Konuşuyoruz desem konuşmuyoruz da
Ayrı ayrı şeyler düşünüyoruz üstelik
Birbirimize bakarak
Ne seviyoruz ne de sevmiyoruz birbirimizi
Ne varız ne de yokuz gerçekte
İki lamba gibiyiz,
İki ayrı yerinde aydınlatan odayı
Değilsek de yakın birbirimize
Uzak da sayılmayız büsbütün
Gökyüzünde iki uçurtmayız başıboş
Yan yanayızdır sadece...
Sayfa 69Kitabı okudu
Boş verdim ben,olduğu gibi bırakıyorum dağınıklığımı.Mutluluğu karmaşamda arıyorum,mesela artık kırılmıyorum.Yoksun kalmıyorum düşlerden,düşsem de ağlamıyorum.Bana düşen paydanın anını yaşıyorum elinize sağlık,ben bile artık kendimi tanımıyorum.
Sayfa 66Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
"Bir kağıda sensizlik yazdım.Yine de çok hoşuma gidiyor.Çünkü sensizlik kelimesi bile senle başlıyor..."
Sayfa 60Kitabı okudu
Hissizleşmek...Bundan daha kötüsüyle tanışmamıştım sana da merhaba!
Sayfa 58Kitabı okudu
Kediler neden nankör diye bilinir biliyor musunuz?
Çünkü kediler veren elin aracı olduğunu bilir, rızkın Allah'tan geldiğine inandığı için hiçbir kula minnet etmezler.
Sayfa 38Kitabı okudu
İnsanlar dinliyormuş gibi yapmayı sever çünkü gerçekten dinlediklerinde tanıdığı kişi kaçtığı benliği olacaktır.
Sayfa 34Kitabı okudu
Ben hep mücadelemi insanları affetmek üzerine kurmuşum ama en büyük hatayı da burada yapmışım.Aslında sahip olduğum tek öfke kendimeymiş.Nasıl inandım,nasıl yanıldım,nasıl değer verdim,nasıl göremedim ve daha binlerce nasıl ve neden kelimesiyle günlerimi gecelerimi zehir etmişim.
Sayfa 34Kitabı okudu
Bütün olan,geçen şeylere rağmen sen yine bir parça benimdin; ben bütün ruhumla senin...
Sayfa 362Kitabı okudu
Kâmran,ben ,seni sevmesini senden ayrıldıktan sonra öğrendim.
Sayfa 361Kitabı okudu
Bu okumayacağın defteri ben senin için yazdım Kâmran.Evet ne söyledim,ne yazdımsa hep senin içindi.Yanlış,çok yanlış bir iş tuttuğumu bugün artık itiraf edeceğim.Ben,her şeye rağmen seninle mesut olabilirdim.Evet, her şeye rağmen seviliyordum,sevildiğimi de bilmiyor değildim;fakat bu bana kâfi gelmedi.İstedim ki çok, pek çok sevileyim, kendi sevdiğim kadar değilse bile -çünkü buna imkan yok- ona yakın sevileyim.Bu kadar sevilmeye benim hakkım var mıydı? Zannnetmem Kâmran. Ben küçük ,cahil bir kızdım.Sevmenin kendini sevdirmenin de bir yolu var,değil mi Kâmran? Halbuki ben bunları hiç,hiç bilmiyordum.
Sayfa 361Kitabı okudu
Ne yapalım,hayat böyleymiş! Buna da katlanmak lazım.
Sayfa 360Kitabı okudu
Herkesin kabahatini açık açık yüzüne söyleyen bir "Kör kadı " olduğum için beni zaten hiç kimse sevmez.
Sayfa 358Kitabı okudu
O melun , kalbine öyle bir yer etmiş ki söküp atmak mümkün değil.
Sayfa 357Kitabı okudu
Ben,dün akşam mühim bir karar verdim.
Neye?
Yaşamaya.
Sayfa 355Kitabı okudu