LADY MACBETH :
Uyuyanlar ve ölüler birer resimdir sadece!
Sayfa 78Kitabı okudu
Hayat dediğin ne ki:
Yürüyen bir gölge, bir zavallı kukla
Ah zavallı memleket! Kendini tanımaktan
Korkar oldu nerdeyse!
Anamız değil, mezarımız demeli artık..
Yüzü gülmez oldu kimsenin,
Olan biteni bilmeyenden başka.
Ahı gökleri tuttu milletin, duyan yok.
En büyük acılar gündelik kaygılara döndü.
Ölüm çanları çaldığı zaman kilisede,
Kimin için çaldıkları sorulmuyor bile.
Doğru insanların ömrü çabuk tükeniyor,
Şapkalarına taktıkları çiçeklerden daha çabuk!
Hasta olmadan ölüveriyor insan.
Sayfa 86Kitabı okudu
Unuttuğum bir şeyleri
Arayıp duruyorum yorgun kafamda.
Sayfa 14Kitabı okudu
“Kafamdaki bir hançer misin yoksa?”
Sayfa 29
Olmayan bir şey olandan çok sarsıyor beni:
Tek o kalıyor ortada, o olmayan şey!
Sayfa 14Kitabı okudu
Dile getir duyduğun acıyı! Dert sustu mu
Yüreğe dolar için için, yıkar yüreği!
Sayfa 88Kitabı okudu
" İnsanın düşündükleri
Gördüklerinden daha korkunç olurmuş meğer. "
Yapmakla olup bitseydi bu iş,
Hemen yapardım, olup biterdi.
Döktüğüm kanla akıp gitse her şey,
Bir vuruşta sonuna varılsa işin,
Bir anda bu dünyayı olsun kazanıversen,
Zaman denizinin bir kumsalı olan bu dünyayı
Öbür dünyayı gözden çıkarır insan.
Ama bu işlerin daha burada görülüyor hesabı.
Verdiğimiz kanlı dersi alan
Gelip bize veriyor aldığı dersi...
Bir an önce rahat etse bu memleket
Kurtulsa o lanetli ellerden!
Sayfa 91Kitabı okudu