Bir insanı sevmek yol ayırımıdır. Neden mi? Şöyle ki, insan seveceği insanı seçemez.. bir kişiye gönlünü kaptırır, tanır ve tanıdıktan sonra yol ayırımına gelir; doğru kişiyi sevmiştir hayatın içindeki cenneti yaşar yahut yanlış kişidir iş işten geçmiştir ve cehennemin tam ortasında bulur kendini.. İçler acısı bir durumun tam ortasındadır; ne dünyaya sığabilir ne de kendine daha da kötüsü kaçmak ister kaçamaz, kurtulamaz.. Kendimizi çoktan Ercan Kesal'in "keder bulaşmış ömrümüze" dediği yerde buluruz. Bulaşmış bir kere keder nasıl kurtulur insan? Kurtulmayı istemez bazı insanlar; tek isteği kurtulmak istediğini yaşamamış olmaktır ki bu istek imkansıza yakındır. O isteği imkansız olduğunu bile bile istemek kor gibi ateşin insanı sarmasıdır, hiçbir yangın söndürücünün işe yaramayacağı türden bir ateş.. Selam olsun cenneti, cehennemi ve kor gibi ateşle yaşayanlara, yalnız değilsiniz dostlar!
