Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Başkasının Müziğini Duyabilmek
“Gördüğün gibi piyano çalmasını bilmiyorum. Ama sen çaldığında müziği duyabiliyorum.”
Bu kitabı okurken sanırım beni en çok sarsan cümle bu
oldu oldu. Enteresan bir şekilde kendi geçmişime gittim. Owen’a bir çok yönden benzeyen bir çocukluk geçirdim. Muhtemelen bugün de yalnızlık isimli evcil hayvanımla birbirimize bu kadar sadık olmamızın en büyük sebeplerinden birisi de bu.
İnsanları çocukluklarındaki ilişkiler büyütür tıpkı Owen ve Natalie’de olduğu gibi. İki doğru insan yan yana geldiğinde o ikisi artık Her yerden çok uzakta olacaktır. Sizin de başınıza gelmez mi sevdiğiniz insanlarla yan yana olunca dünyadan uzaklaşma belki de Throne’a taşınma hissi.
Bu kitapta öyle çok da aman aman şeyler bulabileceğinize, bir edebiyatçının karmaşık cümleleri arasında akıl yanması yaşayacağınıza söz veremem ama gençliğinizden, ilk dostluk veya ilk aşkınızdan bir şeyler bulabileceğinize söz verebilirim.
Neticede her birimiz insan taklidi yapan gorillerden fazlası değiliz ve taklit ettiğimiz insana tabii ki çoğunluk karar veriyor.
Not: Ben bu kitabı okurken en çok Mac DeMarco’nun Chamber of reflection isimli şarkısını dinledim.
240 syf.
8/10 puan verdi
Mariana Çukuru İncelemesi
Kitabın başından sonuna kadar kahramanımız Paula'nın iç dünyasında kah onunla beraber kardeşinin ölümüne üzülüyoruz kah tekrardan hayata tutunma çabasını beraber yaşıyoruz. Kısaca yazar, bu kitapla yoğun bir empati yapmamızı sağlıyor.
Tam her şey bitti derken karşısına çıkan yeni birisi,yeni bir yolculuk, yolculuk boyunca yaşananlar... Oldukça sürükleyici ve bundan sonra acaba ne olacak diye merak duygusu içinde kalıyorsunuz.
Anlatımı güzel, akıcı, hiçbir şekilde sıkılmayacağınız bir kitap. Özellikle birisini kaybedip bundan dolayı içsel bir sıkıntıya girmişseniz mutlaka okumalısınız.
Hani böyle sabah uyanırsınız, aynı güne, aynı hayata uyanmışsınızdır. 'Bu hayat benim hayatım mı?' diye sorgulayıp boş duvara bakarsınız. Kafanızda aynı olaylara vereceğiniz farklı tepkileri kurar kurar, öldürmek istediklerinizi keser, doğrar, söyleyemediklerinizi bambaşka versiyonlarda çat çat tokat gibi vurursunuz ya birilerinin yüzüne. Sonra akşam olur, kapı çalar, eşiniz, çocuğunuz ya da komşunuz gelir; hiçbir şey olmamış, az önce kimseyi kafanızda öldürüp yargılamamışsınız gibi tüm sakinlik ve yüzünüzde kocaman gülümsemenizle kapıyı açıp, dünyanın hayatından en mutlu insanıymış gibi davranırsınız ya... Hah işte tam olarak böyle öyküler...
Hiçbir şey yolunda değil ama aslında her şey yolunda...
Öykü okumayı seven arkadaşlarıma şiddetle tavsiye ediyorum.
..
Kitap, okuyucuyu 'Şarkılarını söylemeyi unutan, yaratıcılığını mutfağına teslim eden tüm kadınlar için...' diye karşılıyor.
Dünyada kadın olmak zor, ancak sanki Anadolu'da kadın olmak daha da zor. Kadınlarımız, geleneksel roller ve cinsiyet eşitsizliğinin altında ezilirken, birçok sosyal alanda da negatif ayrımcılığa uğruyor. Yine de, tüm bu zorluklara rağmen; kadınların dirayetleri, yaratıcılıkları ve dayanışma güçleri ile her gün bu engelleri aşarak dünyayı daha eşit ve adil bir yer haline getirme umudu ve mücadelesi bitmiyor. Her bir kadın, kendi potansiyelini gerçekleştirmek ve topluma katkı sağlamak için eşsiz bir yeteneğe sahiptir. Kadınların cesaret ve azim hikayeleri, bu gücü daha da anlamlı kılıyor.
Bu kitapta da 13 farklı kadının hikayeleri anlatılıyor. Ela, Eftelya, Kader, Gonca, Setenay ve daha sayamadıklarımın hepsi içimizden biri. Kah yüzünüzde bir tebessümle kah hüzünle okuyacağınız bu hikayeleri, toplumsal farkındalık ve duyarlılığı açısından kıymetli buluyorum.
“Tükenen bir şey şu insan, tükeniyor bir yerde. İçinde azalan, eksilen, biten bir şeyler oluyor.”
Herkese merhaba
Bugün Kuklacı kitabının incelemesi ile geldim. Keşke kelime sınırı olmasa da doya doya anlatsam ama maalesef kısıtlı bir anlatım olacak en iyisi siz alın ve okuyun.
"Rahatsız etmeyen kitabı çöpe atın" felsefesiyle
Yapı Kredi Yayınlarından ‘Nereye Gitti İstanbul’ İstanbul’un mega kente dönüşümünü mizahi bir kalemle işlemiş; Ara Gülerin İstanbul fotoğraflarına yer vermiş ve kahvenize eşlik edecek deneme tarzında bir kitap. Kısa kısa bölümlerle yazılmış olması okumayı da hayli kolaylaştırıyor.
Gazeteci Aydın Boysan bizimle sürekli bir sohbet havasındaymış gibi. Sanki karşımıza oturmuş da o şekilde kah edebiyattan kah şehir hayatından bahsediyor. Dönemin siyasi eleştirilerine de adeta dostlarıyla oturduğu meyhane masaları üzerinden değinmeden olmaz diyor.
İstanbul’un eski halini bilen ve o değerli anılarını kaleme alıp bize aktaran böylesine kıymetli insanların eserlerinin daha çok kişiye ulaşması dileğiyle…
