"Sevdiğim insanlara kızabilirdim.
Eğer sevmek bana mahzun durmayı öğretmeseydi."
Sayfa 206Kitabı okudu
"bir garip veda"
Hüznü kendimizden parça bilmişiz,
Neşe bizde üvey kalmış. Şimdi içimizde
ıslansa da fotoğraflar; elbet bir kırık
çerçevede birleşecek kalplerimiz...
Sayfa 198Kitabı okudu
Terk edilmiş evlerin hüznüdür sende geriye kalan...
Sayfa 194Kitabı okudu
"Seninle büsbütün olabilme imkanım yok."
Sayfa 180Kitabı okudu
Hala yaşıyorsak, hala birbirimizi özlüyorsak, aynı göğün altında nefes alıyorsak, kavuşmak ne güzel bir ihtimaldir...
Sayfa 171Kitabı okudu
"Arzular başka şey, hatıralar başka.
Güneşi görmeyen şehirde, söyle nasıl yaşanır? "
Sayfa 157Kitabı okudu
Sende maviyi gördüm, sende gökyüzünü buldum...
Sayfa 154Kitabı okudu
"Seneler sonra bile seninle olmak diye bir yer var zamanın içinde. İşte oranın varlığı güzelliğin kadar."
Sayfa 154Kitabı okudu
Gönlünü al gel, gidelim buralardan.
Neresi olduğunu boşver, yürürken aynı şeyleri hissetsek yeter...
Sayfa 152Kitabı okudu
İnsan hep açtır yavrum, onu ölüm doyurur ancak!"
Sayfa 144Kitabı okudu
"Bakakalırım giden geminin ardından
Atamam kendimi denize, dünya güzel
Serde erkeklik var, ağlayamam... "
Sayfa 119Kitabı okudu
Bazen sadece çoçukluğumda hiçbir şey düşünmeden uyuduğum o tasasız geceleri özlüyorum...
Sayfa 115Kitabı okudu
Biz aynı denizin çoçuklarıydık, aynı hayallerin kırıkları.
Sayfa 96Kitabı okudu
Kendi kendimize hüzünler icat ediyorduk, Nasıl olsa avunması bedava.
Sayfa 96Kitabı okudu
Bulmakta değil aramakta geçiyor adının güzelliği...
Sayfa 92Kitabı okudu