Zeynep Acar
@mahperi__
İlim isteyene verilir...
54 okur puanı
Ocak 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bu ülkede zeka neden hep dayak yer ha Ciddiyete iman etmişiz nerde görsek öldürüyoruz neşeyi sevgiyi...
Yolların kentten koptuğu bir uzaklığa varıp durdum. Sonra yalnızlığına oturdum. Üşüyen yerlerini aldım kirpiklerimin arasına, sana dünyayı gösterdim uzaktan. Güneşin büyüsünü , taşların sesini; nasıl yer değiştirdiğini dağların. Onca çokluğuna karşı yıldızların yanlızlığından söz ettim. İnsan sustuğu yerde yenilmez her zaman, dedim.
Şükrü Erbaş
İnsanın Acısını İnsan Alır kitabından...
Okur Takip Önerileri
Bir yazı okumuştum şey diyordu. Biz şimdiye kadar leyla olduk Mecnun olmayanlara, aslı olduk kerem olamayanlara artık Piraye olacağız hani ölmüş aşkından ama dönmemiş nazıma...
Filistinde daha ağzı süt kokan bebekler sokakta koşturan çocuklar hastanelerde hastalar ölürken (öldürülürken) dünyada insanlık ölüyor...
haber1.com/guncel/izmir-ka...
“Türkü dinlemeyen
kitap okumayan
şiir sevmeyen
çay içmeyen
birine gönül vermeyin ” 🍀
Ben ‘Z’ kuşağıyım anne...
Arkadaşlık
Kötü karakterli bir genç varmış. Bir gün babası ona çivilerle dolu bir torba vermiş:
—Arkadaşlarınla tartışıp kavga ettiğin zaman her sefer bu tahta perdeye bir çivi çak, demiş.
Genç birinci günde tahta perdeye 37 çivi çakmış. Sonraki haftalarda kendi kendini kontrol etmeye çalışmış ve geçen her gün daha az çivi çakmış. Nihayet bir gün gelmiş ki hiç çivi çakmamış. Babasına gidip söylemiş. Babası onu yeniden tahta perdenin önüne götürmüş. Gence:
—Bugünden başlayarak tartışmayıp kavga etmediğin her gün için tahta perdelerden bir çivi çıkar, demiş.
Günler geçmiş. Bir gün gelmiş ki her çivi çıkarılmış. Babası ona:
—Aferin iyi davrandın ama bu tahta perdeye dikkatli bak, çok delik var. Artık geçmişteki gibi güzel olmayacak, demiş.
'Arkadaşlarla tartışıp kavga edildiği zaman kötü sözler söylenebilir. Her kötü söz bir yara (delik) bırakır. Arkadaşına bin defa kendisini affetiğini söyleyebilirsin ama bu delik aynen kalacak, kapanmayacak. Bir arkadaş ender bir mücevher gibidir. Seni güldürür, yüreklendirir, sen ihtiyaç duyduğunda sana yardımcı olur, seni dinler, sana yüreğini açar.'
Mumların Öyküsü
Dört mum usul usul yanıyordu. Ortalık öylesine sessizdi ki mumların konuşmalarını duyabiliyordunuz. Birinci mum dedi ki:
—Ben BARIŞ'ım. Ama kimse benim yanmama yardımcı olmuyor. Sanırım yakında söneceğim. Alevi hızla azaldı ve sonunda tamamen söndü.
İkinci mum:
—Ben VEFA'yım. Ne yazık ki artık vazgeçilmez değilim. Onun için bundan sonra yanıp durmanın bir anlamı kalmadı. Sözlerini tamamladığında esen hafif bir rüzgâr onu söndürdü.
Sırası geldiğinde üçüncü mum hüzünlü bir sesle dedi ki:
—Ben SEVGİ'yim. Yanacak gücüm kalmadı. İnsanlar beni unuttu, değerimi anlamıyorlar. En yakınlarını sevmeyi bile unuttular. Ve daha fazla beklemeden sönüp gitti. Ansızın odaya bir çocuk girdi ve üç mumun da yanmadığını gördü:
—Neden yanmıyorsunuz? Sizin sonsuza dek yanmanız gerekmiyor muydu, dedi ve ardından ağlamaya başladı. O zaman dördüncü mum konuşmaya başladı:
—Korkma ben yandığım sürece öteki mumlar da yeniden yanabilir, ben UMUT'um. Çocuk parıldayan gözleriyle UMUT mumunu aldı ve öteki mumları birer birer yaktı. UMUT ışığı yaşamımızda hiç eksik olmamalı ki hepimiz onunla birlikte VEFA'yı, BARIŞ'ı ve SEVGİ'yi yaşatabilelim.
Geçmiş hep acılarla doludur.Neden?
Oysaki gelecek bizim ellerimizdedir.
(Peekay)
youtu.be/IcNQ3O-BNZc
Derler ki; "Gurbetin alâsı, varmak istediğin kalbe varamamakmış.."
