Mahşerin Dört Atlısı hikayesini bilir misiniz?
Sayfa 196Kitabı okudu
Ben... Mahşerin Üç Atlısı'na dördüncü olmaya geldim.
Sayfa 165Kitabı okudu
... felaketler bize dünyaya bir şeyler yapmaya geldiğimizi anlatıyor... Sanırım hayatı yalnız bize sunduğu zevkler için sevmemeliyiz. Özveride de, kendimizi başkalarına adamakta da büyük bir zevk var; hem de bu zevk, bilmem neden, belki de yeni olduğundan, bana öbürlerinden üstünmüş gibi geliyor.
Siyasi ve dini idealleri anlatabilmek için açıklamalar, kanıtlar gerekir; vatan duygusunun ise öyle şeylere gereksinimi olmaz. Vatan...vatandır işte.
Öyle kabahatler vardır ki milyonlar vermekle silinmez. Vicdanının rahatsızlığı bunun kanıtıydı.
Savaş savaştır, insana çok şey öğretir; bu arada özgürlüğün düzen ve e buyrukla at başı gitmesi gerektiğini öğretir.
Barışı seviyorum, savaştan nefret ediyorum!
Şer kuvvetleri başıboş kalmış dünyada cirit atacaklardı.
Dört düşmanın vahşi koşusu altında insanlığın işkencesi başlıyordu işte.
Dünyanın üstüne yağmur gibi üzüntü yağıyor!
Uygarlık ruhun incelmesidir, hemcinsimize saygıdır, başkasının düşüncesini hoşgörmektir, nazik görenekler edinmektir.
Bizim varlığımızın amacı mücadele değildir, öldürmek değildir, yoksa sonra bizi de öldürürler, derken bizi öldüren de öldürülür.
Güçlü olan gücünü kanıtlamak için zulüm yapmak zorunda değildir; gücünü kötüye kullanmayıp hamiyetli davrandığında daha büyümüş olur.
Bütün o acımasızlıklar gerektiren hayat mücadelesi hikayesi alt düzeydeki yaratıklar için doğru olabilir, ama insanlar arasında geçerli olmamalıdır. Biz gelişmiş, akıllı yaratıklarız, ortamın koyduğu yazgıdan yakamızı kurtarmalı, ortamı değiştirip kendimize uydurmalıyız.
Lanet olası savaş! Mutlu insanların hayatını nasıl da alt üst ediyordu!
Ne var ki dünya nankördü, insanların kötülüğü hep her türlü ilerlemeyi engellerdi.