İNSAN, var olduğu günden bu yana sürekli olarak, içinde yaşadığı dünyayı ve evreni tanımaya ve anlamaya çalışmış, ancak bu çabası içinde en az tanıyabildiği varlık yine kendisi olmuştur.
dostunuz yoksa bedbahtsınız demektir. insanın insana sahip çıkması, yardım etmesi kadar değerli şey azdır. bunun mümkün olmadığı yerlerde, insanlar bir bakıma esaret altındadır.
Demek ki cesaret sizden vaktinizi de ister. Çünkü cesaret her gün kendinizden bir nebze feda edip bir fikri geliştirmeye koyulmaktır, bir meseleye katkı sunmaktır veya bir kurumun büyümesine yardımcı olmaktır.
Demek ki cesaret evvela düşünmek ister.
İnsan çevresinden çıkar. Kişileri, içinde yaşadıkları şehirler üretir. Kendine has çevreler ortadan kalktığından, herkes her yerde aynı şekilde yaşadığından birbirine benzer, kendine özgü renkleri olmayan kişilerle doluyor etraf. Seri üretimdir bu.