Kızlar ne zaman saçma sapan iletiler yazıp,kitapların etrafını süsleyip paylaşmaktan vazgececeksiniz?
Ümmetin annesi olmaya aday olduğunuzu görmez misiniz? Buna nasıl hazırlık yapıyoruz?
Elbette alime olamayız her birimiz zaten Allah subhan taala bizden sadece "annelik" istiyor.
Bugün biyolojik savaşlar başlamışken,akla gelmeyen korkunç
2000 yılında bacım doğdu o zaman ki çocuk kafasıyla bana abilik olgunluğu, şımarıklığı geldi. Yaş başı alana kadar çok iceştim kardeşimle. İkimizde erdik eriştik gerçek hayatın bilinmemezliğiyle tanıştık. Hâlâ birbirimize bedava psikologluk yapıyoruz her seansı bedava. Beraber sağda solda takılıyoruz vs. Manita gibi bacımı dolandırıyorum yanımda. 2015 yılında son beşik erkek kardeşim doğdu. Gece uyurken, tuvalette büyük abdestini yaparken benden masal dinlemek istiyor. Uyumayı geçtim ama malesef büyük abdestini yaparken masal dinlemek istemesi gibi enterasan huyu var. Bana çekti desem bende o kadar kafa yok. Dışarı da tomarla değişken ruh hâlinde insan benim ruhumu çürütürken evde bu iki kardeşimi görmek, masal müptelası kardeşime uyduruk masallar anlatmak tam bir şükür meselesi ve şifa.
Bilginin egemen olduğu çağımızın tek vebası malesef cehalet değil ama büyük kısmını cahillik alıyor, hangi düşüncede inanışta olursa olsun insanlarda eğitimin ahlaki değerleri de yükseltmesi gerekiyor. Zeki bir toplum olduğumuz için öğrenilmiş tecrübelerimiz var, evet hata yapıyoruz duygusalız ama yanlısta devamli olmadan iyiye daha iyiye ulaşmalıyız, güclünün haklı gözüktügune gore karar vermemek gerekli. Tek derdimiz kitaplarda ki edebi bilgiler olmamalı , diyalektik oluşmalı bence dogru güzel faydali ilmi bilgi her zaman karanlığı ışığa boğar...
Deprem bölgemizden sadece bir il
Hayat bazı insanlar için normal devam etmiyor.Lutfen unutmayın unutturmayın!
İki gündür deprem bölgelerimizde psikolojik destek ekibi olarak görev yapıyoruz.Gün içinde ve geceleri sürekli sallanıyor,insanlar korku içindeler, çadır kentler de gülmeyi başarabilen,ışıl ışıl gözlerle oynamayı,sevilmeyi bekleyen sadece çocuklarımız.Ailelerin birbirlerini teselli ediş şekilleri bile değişmiş umutla bakamıyorlar ileriye...
Konuşurken,yaşadıklarını anlatırken gözleri nemli yürekleri acı içende ...
Kelimeler yaşananları anlatmaya yetersiz malesef
Fotoğraflar kalyon kent çadırları ve Gaziantep ilinin destekleriyle kurulmuş burası diğer bölgelere göre en lux yeri ama diğer bölgeleri perişan😔
Lütfen hayatınızı normalleştirmeyin unutmayın unutturmayın!
Herşey tam da olması gibi
Bir şeye körü körüne bağlanmamak gerekir. Mesela kendinden fedakarlık yapacak kadar aşık olmamak veya sırf seninle aynı takımı tutmuyor diye komşunla ciddi boyutta inatlaşmak (inatlaşmak diyorum bak kırıcı olmayan espriler bunun dışında), siyasetin için de olmaya çalışıp aşırı buna ilgi duymak ve seninle aynı görüşe sahip olmayanlara karşı tanımadan, hayatta yaşadığı zorlukları bile bilmeden yargılamak.... Daha saymaya kalksam çok sayarım ama hiçbir şeye ciddi anlamda gereğinden fazla bağlanmamak lazım. Hiçbir şeye gereğinden fazla üzülme, gereğinden fazla sevinme hatta çünkü "Herşey zıddına dönüşür" derler, doğrudur. Gereğinden fazla sinirli kalma mutlaka birini kırarsın. İnsanız sonuçta malesef ki hepimiz gereğinden fazla yapıyoruz bazı şeyleri ve haddimizi aşıyoruz. Bundan böyle geçmişe yaptıklarımızdan sadece ders almak suretiyle bakacağız ve yalnızca geleceğimiz için çalışacağız. Ha onda da gereğinden fazla hırs yapmamak şartı ile ...
cicekleeri seviyorum ben
bazen toprağını karıştırıyorsun
su veriyorsun konuşuyorsun
seviyorsun kuruyan yaprakları atıyorsun zarar vermesin diye
Ha en güzelini çiçeklere yapıyoruz ama kendimize yapamıyoruz malesef atmak önemli gerçekten
Nihat KRGN