Keskin zekâlı iki adam barışçı bir şekilde birlikte yaşayamaz. Tıpkı birbirine çok yakın dikilmiş ve dalları birbirine engel olan iki ağaç gibi.
Kaderi suçlamak insanın kendini daha iyiye götürmek üzere çalışmasını kesintiye uğratır.
Bizler sırf hayatın zorunlulukları için değil, beraberlik ve serpilip gelişme için
de birbirine ihtiyaç duyan toplumsal hayvanlarız. Başkalarının onayına
ihtiyaç duyarız ve ahlaki yaşam temelde bu tip bir onayla ilgilidir. Sadece iyi ve şerefli görünmek istemeyiz, aynı zamanda iyi ve şerefli olmak isteriz. Dolayısıyla, ödevler temel "şereflilik kaynaklarından" türetilmelidir.
Sayfa 277Kitabı okudu
Kant ruhumuzun bu diğer gezegenlerden birinde yaşamaya devam edebileceğini söylediğinde ise teolojik görgü sınırını aşmış oldu.
Sayfa 88Kitabı okudu
Şeref dediğimiz şey...
Ama olgun Kant için "şeref" sadece çok eksikli bir ahlak ifadesi olabilirdi. Şereflilik salt dış görünüşle ilgiliydi. Bu yüzden ahlakın hakiki doğasını kapsaması mümkün değildi.