Aşk, Mü'mini bir alemden başka bir âleme götürür. Bu yüzden aşk dilinde sevgiliye "yar" denir. Sonra her şey gibi aşk da yârdan ağyara düştü. Gönül, edeple girilen bir dergah olmaktan çıktı, bir kapısından girilip diğerinden çıkan sahipsiz hâna döndü. Şehvetten kurtulmanın adı olan aşk şehvetin, şöhretin karargahı oldu. Aşk, makamından düşünce söz de mahallinden çıktı, meddahların dilinde menfaat devşirme aracı oldu. Dünya kendine gelsin, insan uyansın diye alimler, arifler ruhunu Kuran-ı Kerimden alan nice sözler söyledi. Bu uğurda nice bedeller ödendi; lakin söz mahallinde masruf olsa da menziline varmadı çünkü bu fetret, öncekilerden çok daha derindi. Ne lisan ne irfan ne de vicdan bıraktı insanda. Varlığı eşyanın fesadına mâni olan tuzdan bozuldu.