Cemal Safi
Git iş işten geçmeden, çok geç olmadan vakit,
Günahıma girmeden, katilim olmadan git!
Git de şen şakrak geçen günlerime gün ekle,
Beni kahkahaların sustuğu yerde bekle.
Git ki siyah gözlerin arkada kalmasınlar,
Git ki gamlı yüzümün hüznüyle dolmasınlar
Evlilik
Günümüz toplumunun yaptığı zalimlik düzeyini hesaplayabilmek mümkün değil. Gençken evlenmesine mani olup zorlaştırıp ilerleyen yaşlarda da "yaş farkı" deyip zulmedercesine ekstra engel olmak eşi görülmemiş ,büyük bir şerefsizlik örneğidir.
Yâni bir takım ihtiyaçlar, bir takım şeyleri fark etmemize mâni olurken; o bir takım şeyleri fark etmemize mâni olduğu gibi, öyle bir mesele olduğunu bile bilmediğimiz şeyleri, bu ihtiyaçlar kalktıktan sonra fark ediyoruz. 
Salih Mirzabeyoğlu
HİKMET NE DEMEKTİR?
Hikmet kelimesi, Arapça’da, mutlak olarak bir şeyden başka şeyi menetmek yahut ıslâh maksadı ile bir şeyi muhafaza etmek yani fesat ve bozulmaktan korumak manasınadır.
Meselâ: Hayvanı hareketinde serbest bırakmadığı için ağzındaki geme, hikme; zulme mâni olması lâzım geldiği için husumeti ortadan kaldıran zâta hâkim ve onun verdiği karara hüküm denildiği gibi insanı cehâlet ve sefâhetten men ve muhafaza eden fazilete de hikmet denilmiştir.
Hikmet, asıl mana itibarıyla bir şeyi kusursuz, sağlam ve lâyıkı veçhile yapmak manasına ise de örfen, kişinin ilim ve amelinin kemâline denilir. Hikmet, ilim ve akıl ile kavilde ve fiilde hakka isabet, imkân nispetinde varlıkların hakikatlerini bilmek gibi, güzel manalarla da tarif edilmiştir.
Hikmet, Cenâb-ı Hakk’a isnât edildiği zaman, eşyanın hakikatlerini/özünü bilmek, en mükemmel sûrette yaratmak gibi manalar ifade eder.
İnsanlardan hakîkî hikmet sahibi olanlar ise Resûl-i Ekrem sallallâhü aleyhi ve sellem ile onun ilim, marifet ve ahlâkına vâris olan yüce zâtlardır. Zira o mübarek zâtlar, hikmet nurlarını ve kemâl vasıfları, Cenâb-ı Hakk’ın ezelî hikmet hazinesinden alarak insanları hakîkî saadete ve doğru yola hidâyet ve irşâd buyurmuşlardır.
Yani hikmet sahibi olmak fikren, fiilen ve ahlâken, bütün kâmil vasıflarda numûne olmaya bağlıdır. Bu da hikmetin, kişide bir meleke ve seciye hâline gelmesi demektir. Yoksa yalnız birtakım ilimleri öğrenip ezberlemek veya bazen hak ve hakikate isâbet etmekle insanın hikmet sahibi olamayacağı açıktır.
HİKMET NE DEMEKTİR?
Hikmet kelimesi, Arapça’da, mutlak olarak bir şeyden başka şeyi menetmek yahut ıslâh maksadı ile bir şeyi muhafaza etmek yani fesat ve bozulmaktan korumak manasınadır.
Meselâ: Hayvanı hareketinde serbest bırakmadığı için ağzındaki geme, hikme; zulme mâni olması lâzım geldiği için husumeti ortadan kaldıran zâta hâkim ve onun verdiği karara hüküm denildiği gibi insanı cehâlet ve sefâhetten men ve muhafaza eden fazilete de hikmet denilmiştir.
Hikmet, asıl mana itibarıyla bir şeyi kusursuz, sağlam ve lâyıkı veçhile yapmak manasına ise de örfen, kişinin ilim ve amelinin kemâline denilir. Hikmet, ilim ve akıl ile kavilde ve fiilde hakka isabet, imkân nispetinde varlıkların hakikatlerini bilmek gibi, güzel manalarla da tarif edilmiştir.
Hikmet, Cenâb-ı Hakk’a isnât edildiği zaman, eşyanın hakikatlerini/özünü bilmek, en mükemmel sûrette yaratmak gibi manalar ifade eder.
İnsanlardan hakîkî hikmet sahibi olanlar ise Resûl-i Ekrem sallallâhü aleyhi ve sellem ile onun ilim, marifet ve ahlâkına vâris olan yüce zâtlardır. Zira o mübarek zâtlar, hikmet nurlarını ve kemâl vasıfları, Cenâb-ı Hakk’ın ezelî hikmet hazinesinden alarak insanları hakîkî saadete ve doğru yola hidâyet ve irşâd buyurmuşlardır.
Yani hikmet sahibi olmak fikren, fiilen ve ahlâken, bütün kâmil vasıflarda numûne olmaya bağlıdır. Bu da hikmetin, kişide bir meleke ve seciye hâline gelmesi demektir. Yoksa yalnız birtakım ilimleri öğrenip ezberlemek veya bazen hak ve hakikate isâbet etmekle insanın hikmet sahibi olamayacağı açıktır.