Bugün artık evrimciler, Kambriyen'den önce ortak bir atanın varlığını gösterme çabalarını, moleküler araştırmalar vasıtasıyla yürütüyorlar."
"Nasıl gidiyor peki?" dedim.
"Pek iyi değil." diye cevapladı. "Size nasıl olduğunu anlatayım. Fosillerin kendisinden moleküler delil elde edemezsiniz; onların hepsi yaşayan organizmalardan gelir. Hayatın kökeni bir molekül alırsınız, diyelim ki ribozoma RNA, ve onu denizanasında incelersiniz, sonra da onun eşitini salyangozda, solucanda ve kurbağada araştırırsınız, Benzerliklere bakarsınız, Eğer bu tek molekülü farklı hayvan kategorileri arasında inceler ve benzerlikler bulursanız ve bunların ortak bir atadan geldiğini varsayarsanız, sonrasında teorik bir evrim ağacı çizebilirsiniz."
"Fakat bu iş kendi içinde pek çok sorunu barındırır. Eğer bu moleküler ağacı, anatomiye dayanarak oluşturulan ağaçla karşılaştırırsanız birbirleriyle alakalı olmadıklarını fark edersiniz. Eğer başka bir molekülü seçerseniz, bambaşka bir ağacınız oluverir. Hatta aynı molekülü iki ayrı laboratuara gönderirseniz onlar da size iki farklı ağaç göndereceklerdir. Tarihlendirme de dahil olmak üzere bir tutarlılık yoktur. Tüm bunlara dayanarak, bir bilim adamı olarak bana şu ortak ata ısrarımızı tekrar gözden geçirmek daha mantıklıymış gibi geliyor."
"En mantıksız şeyi bile mantıklıymış gibi anlatmayı nasıl beceriyorsun?"
"Onu sevdiğim andan beri her şey yerine oturdu. Durumumuz ne kadar şaşırtıcı olsa da içten içe çok mantıklıymış gibi hissettiriyor."
Natalie bir anlığına sessiz kaldı. "Pekâlâ, bu şiirsel oldu işte bebeğim ve söylediğinin her kelimesine inanıyorum ama hayat bu kadar şiirsel değil."
Sayfa 273 - Yabancı Yayınevi
“Kaygı, bulabildiği en etkili kılığı kuşandığı için her seferinde çok mantıklıymış gibi görünerek karşınıza çıkmayı bir şekilde başarır.”
HayykitapKitabı okuyor
