manwe
@manwe8
7 okur puanı
Eylül 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Gelenler adamdı, buldukları insandı.
İnsan yalnız Tanrının yarattığı mâhluk.
İnsan mâhluktan, adam insandan çıktı.
Tanrının insanı yer ve içer.
İnsanın adamı düşünür ve yaratır.
Mustafa Kemal Atatürk.
İnsan yaşamı boyunca bir kişiyi sever. Öncekiler veya sonrakiler; birer arayış, kaçış ya da aldanıştır.
Johann Wolfgang Von Goethe
Bir çiçek solduğu yerden boy vermez tekrar.
open.spotify.com/episode/1Cuo7np...
Okur Takip Önerileri
Kavgadan uzak kalan kalır sevdadan da uzak
DELİ KUŞ
Deli kuş bilir misin nedir
türküler kadar sevdalanmak
duyabilmek yüreğinde
bir depremin uğultusunu
Suya düşen bir karanfilse yüreğin
bırak kendini ırmağın türküsüne gülüm
vursun seni o taştan bu taşa
o çağlayandan bu çağlayana sürüklesin
Kavgadan uzak kalmışsan
sevdadan da uzaksın demektir
devinmez yüreğinin mağması
çatlamaz sabrın kara taşı unutma
Mazot
Ağlamadan
dillerim dolaşmadan
yumruğum çözülmeden gecenin karşısında
şafaktan utanmayıp utandırmadan aşkı
üzerime yüreğimden başka muska takmadan
konuşmak istiyorum.
İsmet Özel
tüm yıldızlar düşerken denize ve toprağa
ve kızgın sesler sürüklenirken rüzgarda
bir ışık demeti dolduracak zihnini
ve hatırlayacaksın neler söylediklerini
bu dünyanın tanıdığı en iyi adamların
başka bir adam göreceksin
senin ve benim gibi görünen
ama yine de aynı hissedemeyecek
hayatı ıstırap içinde geçmiş
senin, benim gibi düşünemiyor
çünkü bizim gördüklerimizi göremiyor.
open.spotify.com/intl-tr/track/1...
Ağır ağır ölürler; okumayanlar, müzik dinlemeyenler, vicdanlarında hoşgörüyü barındırmayanlar.
Pablo Neruda
Kendimin peşindeyim. Kendimin, yani hakikatin. Hakikatimin.
Tüm güçlü ve zayıf taraflarımla kendimin.
Yoldaşsız bir yolda. Tek kişilik bir yolda. Herkes gibi. Yalınız.
Yürüyorsam düşe kalka, bil ki ısrarımdan.
Evet, kendimde ısrar ediyorum. Yolumda.
Israr etmek zorundayım.
O hâlde, sen ey çocuk, gülme, çaresizim. Yaralıyım.
Kendimle aramdaki mesafeyi kapatmak zorundayım.
Büyüklerim gibi. Büyüklerin gibi. Efendimiz gibi.
Ölmek zorundayım. Bir an önce.
Hiç değilse, ölmeden önce.
Dücane Cündioğlu
Yıkılma Sakın
Sana durlanmış kelimeler getireceğim
Pörsümüş bir dünyayı kahreden kelimeler
Kelimeler, bazıları tüyden bazısı demir
Seni çünkü dik tutacak bilirim
Kabzenin, çekicin ve divitin
Tutulduğu yerden parlayan şiir.
İsmet Özel
Tanımlar korkutur beni. Düşünsenize, birisi size, “Deniz nedir?” deyiverse… İçinde maviliklere, dalgalara, köpüğe… yer verdiğinizde o deniz olur mu? Hep bir eksiklik… Peki, derinlik nerde? Akıntıda. Akıntıysa derinde. Sığlıktan derinliğe yüzdürülemeyen tekne nasıl ki kıyısına düşmandır, eksik tanımlar da öyle. Hele insanın tanımları? Sadece kaşları, gözleri, boyuyla posuyla dile getirilmiş bir insanın bu nitelikleri ağaç kabuğundan başka nedir ki? Hatta tuhaf karşılamayın, içi dışına giydirilmemiş bir insan, bir nesne tek yüzlü parşömendir. Nice tıbbiyeli, bağırsaklarını toplamadan bir karını deşer; nice müzisyen notalara basmadan do'ya varır. Gerçi eldekinin, elde olmayana bir meyli vardır. Unamuno’nun kulaklarını çınlatıp iç denizimizde istiridye aramaya çıkalım: “Neden sahip olunan şeyden alınan haz, sahip olamadıklarımıza olan iştahı arttırmak zorundadır?”
Olduğun yere ait hissetmek zorunda değilsin. Çünkü zaten hiçbir yere ait değilsin. An'ların içinde bir gezginsin kendini tanımak isteyen. Ama tanımlamak istemeyen... İçindeki duyguların dünyanın neresine gidersen git, kendini götürdüğün müddetçe seninle. Çünkü merkez sensin.
güzel gece
Artık kulübeyi terk ediyorum,
Sevdiklerimin meskenini,
Yalnız, alçak adımlarla dolaşıyorum
Issız ve karanlık ormanın içini.
Luna (ay) doğuyor çalı ve meşeler ortasından,
Zefir (meltem) seyrini bildiriyor,
Huş ağaçları eğilerek serpiyor yukardan
Ona doğru, en tatlı tütsüyü seriyor.
Nasıl da tapınıyorum serinlikte
Bu güzel yaz gecesine!
Ah, ne damıtıcı burada duygulanma,
Ruhu şen ve mutlu kılan;
Neşene nafile dokunamadan!
Ama, gene de isterdim ki, ey sema sana
Binlercesine böyle gece bırakmak,
Yarimi verseydin bir tek bana.
Johann Wolfgang Von Goethe
Dünya soğur, akşam serinlerken,
Benim sensiz sevinecek bir şeyim yok.
Kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim,
Ve işte en geniş cümlem:
İçimi açtım sana.
İçini açmak için.
Birhan Keskin
"tıp, hukuk, bankacılık... bunlar hayatı sürdürmek için gereklidir. peki ya şiir, romantizm, aşk, güzellik? bunlar ise uğruna hayatta kaldığımız şeylerdir."
kendi memleketime çaresizce ağlamak
kendi geçmişime yüz çevirmek
zamanı yelkovanla küs geçirmek
nedense hepsi memnun
youtu.be/dPgj93skycA?si=...