Ortaçağ’da aşk, insanları ve göklerdeki cisimleri hareket ettiren, hem psişik hem de somut bir kuvvet olarak görülürdü. Dante için aşk, sadece bir heves ya da tüm varlıklarda bulunan bir arzu değildir; hem fiziksel hem ruhsal özellik gösteren, her şeyi birbirine bağlayan, kozmosu bir arada tutan ve hareket ettiren evrensel bir ilkedir: “Ne creator ne creatura mai/ ...fu senza amore/o naturale o d’animo; e tu 'l sai” (Purgatorio, XVII) [ya do­ğal yollarla ya da bildiğin gibi, usun güdümüyle / Ne Yaradan ne de Onun yaratıları aşktan yoksundur
Tavsiyeler
Arvo Part, Jan Garbarek, Anour Brahem (Enver İbrahim), John Zorn, Mark Ribot, Erkan Oğur, Aşık Veysel, Brain Eno, Kurt Cobain, Ömer Faruk Tekbilek, Niyazi Sayın, Neyzen Tevfik, Aşık Mahsuni, Nusrat Fateh Ali Khan, Nina Hagen, John Cage, Stephan Micus, Igor Stravinski, Louis Thomas Hardin (Moondog), İlhan Mimaroğlu, Joh Hassell, Iva Bittova,
Reklam
"Sanatı bir zanaat olarak değil, bir fikir olarak gören Duchamp’a göre önemli olan, eserin yapılma şekli veya kullanılan malzemeler değil, eserin arkasında yatan fikir/motivasyondur." -Marcel Duchamp-
sanatçının dönüştüğü küçük tanrıyı öldürmek için çok çabaladım Marcel Duchamp
104 syf.
7/10 puan verdi
·
Liked
Portatif Edebiyatın Kısaltılmış Tarihi, gerçek karakterleri kurgusal bir hikayenin içinde konumlandırarak okuru hem edebi hem de sanatsal anekdotlarla yakalayan bir roman. Marcel Duchamp, Scott Fitzgerald, Walter Benjamin, Salvador Dali ve daha nice edebiyat ve sanat dünyasının dahi isimlerinin yer aldığı romanda, bir grup insanın yeni bir akım yaratmak için yaptıkları ve iç içe geçen hikayeleri konu ediniyor. Açıkçası kitabı okurken içinde geçen yazar ve edebiyatçılara hakim olmak gerektiğini düşünüyorum, aksi takdirde olay örgüsünün bütünlüğü anlaşılamayabilir. Yine aynı sebeple, eğer ki romanda geçen yazar ve sanatçılara hakimseniz, romanın anlatımını oldukça eğlenceli de bulabilirsiniz.
Portatif Edebiyatın Kısaltılmış Tarihi
Portatif Edebiyatın Kısaltılmış TarihiEnrique Vila-Matas · Can Yayınları · 201826 okunma
Arthur Cravan
Kılıktan kılığa giren veya kendini sürekli yeniden icat eden bir şairdir, boksördür, profesördür, kasaptır, kerestecidir, eleştirmendir, hırsızdır, editördür, kaptandır, şofördür, sahtekârdır, dolandırıcıdır Oscar Wilde’ın el yazısını taklit ederek yazdığı ve kendi uydurduğu yazılarla koleksiyonerleri ve wilde âlimlerini dolandırır), kumarbazdır ve hilekârdır, madencidir... yeri yurdu yoktur, her gittiği yerde başka birisidir. sanatı, bizatihi sanatı alaya aldığı skandallardır. arkadaşı marcel duchamp’ın, r. mutt imzalı pisuarıyla başvurduğu new york’taki ındependents sergisi’nde (1917) verdiği konferansta soyunmaya başlar ve kirli çamaşırlarını izleyicilere fırlatır. bir keresinde paris’te, bir performansla intihar edeceğini ilan eder. bütün biletler satılır, salon hıncahınç dolar. “hanımefendilerin hatırı için” sadece bir suspansuar giyecek ve performansını husyelerini masanın üstüne yayarak bitirecektir... 1918’de en son meksika’da görülür. kendini öldürdüğü rivayet edilir. ama ‘kendi’ yoktur ki! o nedenle yokluğu gibi bir mesele de tartışmalıdır. o bir yapıntıdır! bir sanat eseri gibi. cravan, savaş öncesinde birkaç yıl küçük bir dergi yayınlar: maintenant. kasap kâğıdına çoğaltılan ve sebze satan bir el arabasından dağıtılan dergide birçok imza yer alır ama aslında bütün yazıları yazan odur. bu dergi aracılığıyla cravan sanata ve edebiyata, özellikle de büyük isimlere saldırır; topluma öfkesini kusar. dergi onun bir tür manifestosudur ve savaş sonrasında yayınlanacak dada dergilerinin ve manifestolarının öncüsü sayılır.
Reklam
179 öğeden 191 ile 179 arasındakiler gösteriliyor.