-Her yaz ayrılmak gerekirdi, diyor, unutmak, sanki bu mümkünmüş gibi?
- Mümkün - onu çağırıyor: -Alissa, Alissa.
Kadın duymuyor. Konuşması yavaşlıyor aniden, berrak laşıyor.
-Ancak sen burada olduğun zaman unutabilirim seni, diyor. Şu kitap nereye geldi? Bu kitabı düşünüyor musun?
-Hayır, seninle konuşuyorum.
-Kimi zaman, sessizlik uyumayı engelleyebilir
Kadın geri dönüyor. Bakışı geri geliyor. Yavaşça.
- Yıkmak, diyor kadın.
Adam ona gülümsüyor.
- Tehlikeli mi? diye sor u yor.
- Evet, nereden biliyorsun?
- Ona bakıyorum, diyor, onu görüyorum.
Düşünüyor, gözleri hala parkın ötesinde, orman yönünde.- Neden tehlikeli? diye soruyor.
- Senin gibi ben de, bilmiyorum. Neden?
- Çünkü ondan korkuyorlar, diyor Alissa.
Yaşamımın kuşkusuz yalnız olacak sonu hariç. Ama işte, bu yüzüstü bırakılmışlığı ilk günden beri kabul ettim.
- Ya siz? Yazar mısınız?
- Olmak üzereyim, diyor Stein. Anlıyor musunuz?
- Evet. Oldunuz olası herhalde?
- Evet. Nasıl tahmin ettiniz?
Şimdi hiçbir gürültü yok. Odasına ulaşmış olsa gerek.
- Nasıl mı? diye yeniden sordu Stein.
- Soru sorma düşkünlüğünüzden. Hiçbir yere varmadan soru sormanızdan.
Yaşı göründüğü gibi değil, ama gözleri öyle.
- "Korkan biriyim, diye devam ediyor Alissa, terk edilmekten korkan biri, gelecekten korkan, sevilmekten korkan, şiddetten korkan, sayıdan, bilinmeyenden, açlıktan, sefaletten, hakikatten korkan biri."
--
☆
-İki doktor uzaklaşmam konusunda hemfikirdi, diyor Elisabeth Alione. Hep ağlıyordum. Nedenini bile söyleyemiyordum.
- Kazanıyorum, diyor Elisabeth Alione. Ben ki hep kaybederim
- Neden gülüyorsunuz? diye soruyor Alissa.
- Pardon ... bilmiyorum ...
- Gülün, diyor Stein.
Sessizlik. Gülmesi kesildi. Ama izleri gözlerinde kalıyor.
Marguerite Duras
Susan birinin yalnızlığı azaltılamaz. Ve her şey bu sükût içinde olup biter.
Sayfa 224 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Hayatımda pozitif olarak bir sen varsın..
Hayat beni fazla ilgilendirmiyor.Hiçbir zaman gerçek anlamda ilgilenmedim hayatla.
