Harika bir kitabın sonuna gelmiş olmamın verdiği mutsuzluk, böyle bir kitabın bizim topraklarımızdan çıkmış olmanın gururu aynı anda kalbimde. Serinin bu son kitabında İnce Memed artık başka bir yaşantı isteyerek eşkıyalığı bırakıp başka bir kasabaya yerleşmesini konu ediniyor ilk bölümlerde. Sonrası malum. Abdi Ağa, kel Hamza bitmiyor. Soluğu yine dağlarda alır. Bu kez daha güçlü olarak. İsmini memed diye değşitiren bir sürü genç erkek de İnce Memed çetesine katılır. Zulümle savaş devam eder. Aslında tüm kitabın özetini muallim Zeki Nejad şöyle açıklıyor:” Evet beyler, İnce Memedi halk yüceltti, onu evliya, peygamber seviyesine getirdi. Demek ki buna ihtiyacı var. Demek ki biz halkın ihtiyacını karşılayamadık. Ona zulmettik. Onu hala insandan saymıyor, onu aşağılıyoruz. O da başkaldıran birini bulursa kendi adına, kendisinden birini bulursa onu koruyor, onu evliya yapıyor, başına taç ediyor. Adı Memedse, kendisi de adını değiştirip yediden yetmişe adını değiştirip Memed oluyor. Onu yakalamak kolay olmayacak.
