Bakıyoruz da gönlümüze, kırık.
Sevgimiz kime neye belli değil, bölük pörçük.
...
Ulvi ve süfli alemdeki her şeyden var içimizde.
Fakat akıl arınıyor. Onunla, hayır ve şerri birbirinden ayırmak üzere mükellef kılındık.
Ve kalp marifet ve hakikatin aynası olmak yolunda. Vesvese veren şeytan rezil, kaçıyor. Sırtlan gibi tebelleş olan nefis yorulup bitab düşüyor.
Cahit Zarifoğlu