"Antoniou'nun yüzünde her daim fırtına izleri görmek mümkündü ; Sherwood Anderson'ın yazılarında da hep vardır fırtına izleri. Kanlarında fırtına barındıran adamları severim ben ... "
Sayfa 35 - SirenKitabı okudu
" İçinden geçmekte oldukları düş göz kapaklarına bile değmedi. Hemen oracıkta torpil yeseydik karanlık öte dünyaya o halde geçecektik ; kan, kusmuk ve kargaşa içinde . O anda eşyam olmadığına sevindim, bağlarım yoktu, korkum yoktu, kıskançlığım yoktu, garezlerim yoktu. Bir düşten ötekine sessizce geçebilirdim ben, hiçbir şeye sahip olmadan, zerre pişmanlık duymadan, hiçbir şey arzulamadan .Yaşamla ölümün bir olduğundan, biri olmadan ötekinin keyfine varılamayacağından, kucaklanamayacağından hiç bu kadar emin olmamıştım."
Sayfa 25 - SirenKitabı okudu
İnsanlar başka yerlerde insanların işkence görmelerini ve katledişlerini rahat koltuklarda ellerini kenetleyip izledikleri sürece uygarlık boş bir farstan, katledilmiş ceset denizinin üzerine asılı sözlerden oluşmuş bir seraptan öteye gidemeyecek.