Mart ayı güzel bir günle girdi. Toprak şimdiden köylüyü kendine çağırıyordu sanki. Köylüler sık sık tarlalarının kenarında duruyor ve kalplerini sıkan sızıyla tarlalarına, öksüz kalacak topraklarına bakıyorlardı. Yavrusunu yabancılara teslim edecek analar gibi, gözleri yaşarıyordu; ama aynı zamanda kendilerine teselli veriyorlardı:
"- Ama biz ekeceğiz toprağı, kolhoz da olsa gene biz ekeceğiz toprağı" diyorlardı.
Sayfa 459 - Ötüken Yayıncılık