Korkan ve kendisini yalnız hisseden hiç kimse korkusunu saklamak zorunda kalmamalı.
Kitapların ve kitaplara değer veren insanların arasında bulunmak istiyor.
Alınır intikam, bebeğim intikam!
Affedilmez suçlar vardır ve mutlaka intikam isterler. Göze göz, dişe diş.
İçinin derinliklerinde bir savaş veriyor. Her şeyden kurtulmak, her şeyi öylece bırakıp vazgeçmek, yüzeyde hiçbir iz kalmayacak şekilde karanlık derinliklere gömmek istiyor. Böylece hepsi silinir ve ne olduğunu bile unuturdu.
İnsan ancak yasaları çok iyi bilirse, onları değiştirebilir ve yönetenleri kontrol edebilir.
Bütün o gevezeliklerin aslında kendi düşündüğünden çok başka bir şey olduğunu fark ediyor. Arkasına saklandıkları bir duvar. Kişisel sorunları, fazla kilolarla, çocuklarla, kocalarla yaşanan sıkıntıları, maddi kaygıları, gelecek günün ve gelecek yılın korkularını saklamaya yarıyor bu.
Bu konuda erkeklere hak veriyorum :D
Babanız hızlı bir sürücü, öyle değil mi? Hele direksiyondayken bir kadın yolunu kapatmaya görsün, sapakta ilk geçiş hakkını kullansın ya da ışıklarda yeşil yanar yanmaz öne geçsin. O zaman babanız hemen dersini verir, önce kadını geçer, sonra ancak son anda fren yaparak kurtulabileceği şekilde hemen burnunun dibinden şerit değiştirir, ne olacak aptal tavuk. Bunu her zaman yaptığını siz de biliyorsunuz. Bu kadın milletine fazla yüz vermemeli. Hele altında onca güçlü bir araba olan bir erkekle yarışmak.
“İnsan hiçbir zaman diğer insanlara ihtiyacı olduğunu göstermemelidir, çünkü böylece ilk fırsatta hemen faydalanacakları bir açık vermiş olursun.“