Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.31
Ece Demirici
Ece Demirici
@marytheunknown
- free your mind -
77 reader point
Joined on October 2019
İngiliz tarihine lise çağından beri oldukça ilgiliyim özellikle de skandallar kralı 8. Henry dönemine. Bu ilgim ara ara gün yüzüne çıkıyor ve bununla ilgili birçok yazı okuyor, belgesel, dizi ve film izliyorum. Yine böyle bir dönemdeyim ve birkaç gün içinde birçok belgesel izledim. Bu mangayı okumadan önce Sheakspeare'in 8. Henrysini okuyacaktım fakat bu manganın kitaplıktan göz kırpmalarına daha fazla dayanamayıp bir çırpıda zevkle okudum. Açıkçası bu hikaye yüzlerce kere yazılı veya görsel, kurgusal veya gerçeğe dayalı olarak çok aşina olduğum bir hikaye olduğu için içerik kısmından bahsetmeyeceğim. Asıl ilgilendiğim manganın kendisi. Çünkü her ne kadar çizgi roman okuyan birisi olsam da manga ilk defa okuyorum. Çizim tarzı çizgi romanlardan oldukça farklı geldi. Fakat bu farklılık iyi bir farklılık ve oldukça özgün buldum. Manga okumaya böylesine aşina olduğum bir hikayeden başlamış olmak da ayrıca müthiş oldu. Herhangi bir mangadan başlamış olsaydım belki de bir daha manga okumayı bile düşünmeyecektim. Dolayısıyla rahatlatıcı zevkli bir okumanın yanında bana manga okumayı kazandırdı. O yüzden oldukça memnunum.
Stephen King, daha önce neden okumadığıma dair hiçbir fikrimin olmadığı şahane bir yazar. (okumadan önce bile muhteşem olduğunu biliyordum fakat bu kadar geç okuduğum için kendime kızdım içten içe ama sonunda kavuştuk ya önemli olan o)
Her ne kadar kitabı toplamda dört ayda bitirmişim gibi gözükse de bu sürenin neredeyse iki iki buçuk ay kadarında
Arthur Conan Doyle'ı çoğu okur gibi ben de Sherlock Holmes öyküleri ile tanıdım. Burada da bu kitabı sadece 45 kişi okumuş ve sadece bir inceleme yapılmış. Çok da şaşırtıcı bir durum değil. Ben de şu ana kadar Sherlock Holmes haricinde herhangi bir öyküsünü okumamıştım. Trendeki Yabancı uygulamasında bu öykü kitabını görünce çok heyecanlandım farklı bir şeyler okuyacağım için ve gerçekten de heyecanlandığım kadar varmış. Çünkü Sherlock Holmes'deki havayı almadım bu öykülerde, tamamen ayrı bir hava hakim. Bu sebeple yazarın bu öykülerini oldukça beğendim. Kitapla ilgili sevdiğim başka bir konu ise kitaba verilen isim ve kitabın kapağında yer alan resim. Öyküler ve kitap ismi ile kapak resmi oldukça uyumlu. Böyle ismiyle, kapak resmiyle uyum içinde olan kitapları nedense daha çok seviyorum. Kitabı özellikle Doyle'ı sadece Sherlock Holmes ile tanıyan okurlar için öneririm. Keyifle okuyacağınıza emin olabilirsiniz.
Reader Follow Recommendations
Dorian Gray'in Portresi'ni çok ama çok uzun bir süredir okumak istiyorum, çok uzun zamandır da kitaplığımda okunmayı bekliyor. Fakat okunmayı bekleyen diğer müthiş kitaplardan bir türlü sıra gelmedi. Oscar Wilde ile tanışmayı Dorian Gray'in Portresi'ne saklıyordum. Can yayınlarının Trendeki Yabancı uygulamasında Mürver Ağacı Toplu Öyküler kitabını görünce bu tanışmayı daha fazla ertelemek istemedim ve kitaba hemen başladım. Öykü okumayı zaten çok seviyorum, bu kitaptaki öykülerin her biri de şahane öyküler. Özellikle çoğunda masalsı bir anlatım var. Bu çok hoşuma gitti. Öykülerin her birini ayrı ayrı çok sevdim fakat bir öykü vardı ki tek kelime ile bayıldım. O öykü, Mr. W.H.'in Portresi. Shakespeare'in sonelerinde gezinip orada sözünü ettiği kişinin gerçekten var olup olmadığını araştıran ve hatta bunun uğrunda canına kıyan bir adam, ona inanmayan arkadaşı ve edebiyat uğruna hayatından olan adamın ölümünün bir hiç uğruna olmadığını kanıtlamaya çalışan başka bir adam. Gerçekten kelimenin tam anlamıyla kusursuz bir öyküydü. Oscar Wilde ve öykü severler için mutlaka önerdiğim bir kitap.
Bazı yazarlara karşı daha hiçbir kitaplarını okumadan seveceğime dair bir duygu besliyorum. Kesin bu yazarı ve kalemini çok seveceğim diyorum. Lovecraft da o yazarlardan biri. Daha hiçbir eserini okumadan sevdiğim bir yazardı kendisi. Fakat Lovecraft'ı tahayyül bile edemeyeceğim kadar sevdim. İki novella da kusursuzca yazılmış. İlk novellayı
İki Novella: Inssmouth Üzerindeki Gölge - Zamanın UçurumundaH. P. Lovecraft · Alfa Yayıncılık · 201570 okunma
Kitapta " Yaşlı Korkunç Adam" , "Evdeki Resim" , "Nyarlathotep" , "Hafıza" , "Mahzende" ve "Yüzyılı Sonlandıran Dövüş" isimli altı şahane kısa öykü var. İçlerinde en sevdiklerim "Evdeki Resim" ve "Mahzende" oldu. Fakat en çarpıcı öykü "Evdeki Resim"di. Özellikle yaşlı adamın resimdeki yamyam kasabına hayranlıkla bakıp dehşet verici bir zevkle bu resmi ne kadar da çok sevdiğinden bahsetmesi ve özellikle sondaki sahne ciddi anlamda etkileyiciydi. Bu kitabı Can Yayınları'nın Trendeki Yabancı uygulamasından okudum. Muhteşem eserler içeren güzel bir uygulama. Uygulamadan yararlanmanızı öneririm.
Dr Jekyll ve Mr Hyde'ı daha önce İş Bankası Kültür Yayınları'ndan okumuştum. Bu kez Can Yayınları'nın "Trendeki Yabancı" uygulamasından okudum. Burada "Ceset Hırsızı" ve "Olalla" isimli iki tane de öykü vardı. Bu öyküler iş bankası kültür yayınlarında mevcut değil. Dr Jekyll ve Mr Hyde'ı okurken oldukça zevk almıştım. Bu okumamda da adeta ilk defa okuyormuşum gibi zevkle okudum. Diğer iki öyküden beğendiğim "Ceset Hırsızı" oldukça etkileyici bir öyküydü. Diğer öykü için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. En azından ben pek beğenmedim. Mutlaka her okuyucu farklı bir zevk alacaktır. Dr Jekyll ve Mr Hyde'ın çevirisi konusunda, hangi yayınevinin daha iyi olduğunu veya bir fark olup olmadığını merak edenler için söyleyebileceğim tek şey çevirilerin hemen hemen aynı olduğudur. Benim için zevkli bir okumaydı. Ayrıca Trendeki Yabancı uygulamasını da öneririm çok güzel eserler var.
Dr. Jekyll ve Mr. Hyde ve Diğer Fantastik ÖykülerRobert Louis Stevenson · Can Yayınları · 201820.3k okunma
TAM BİR BAŞ YAPIT
George Orwell'ı uzun zaman önce okuduğum 1984 ile tanıdım ve onu okurken de George Orwell'a hayran kalarak okuduğumu hatırlıyorum. Hayvan Çiftliği çok ama çok uzun yıllardır okuma listemde. Belki geç kalınmış bir okuma. Fakat bir kitap için asla geç değildir. Bu "geç kalınmış bir okuma" söylemine de pek katılmıyorum açıkçası. Hayvan Çiftliği'ne bayılacağımı her zaman biliyordum fakat bu kadar yoğun duygular hissederek okuyacağımı düşünmemiştim. Kitabı okumasanız bile mutlaka kitabın konusunun; insanlara karşı isyan edip devrim yapan hayvanların, en sonunda insanlardan bile kötü bir hale gelen domuzların buyruğu altında yaşama hikayesini anlattığını bilirsiniz. Beni en çok etkileyen şeylerden biri bilge olduğu kadar umursamaz olan Benjamin ve canını dişine takarak çalışıp, hiçbir şeye asla ses çıkarmayan ve sonu at kasabında biten Boxer oldu. Fakat en etkilendiğim şey; birçoklarının da mutlaka en sevdiği sahne olan, çarpıcılığıyla insana tokat gibi çarpan, domuzlar ile insanların ayırt edilemeyecek kadar birbirlerine benzediği son sahneydi. Hayvan Çiftliği de tıpkı 1984 gibi ölmeden mutlaka okunması gereken bir kitap. Bugün ya da yarın ama mutlaka okuyun.
Kırmızı Pazartesi'yi çok uzun zamandır okumak istiyordum ve sonunda okuduğum için gerçekten çok mutluyum. Ayrıca neden bu kadar zamandır okumadım, çok geç kalmışım gibi bir ruh hali içerisine de girmedim. Çünkü beklentilerimi oldukça fazla karşıladı. Hatta adeta yıllanmış bir şarap içerken nasıl zevk alırsanız ben de kitabı okurken onu hissettim. Bu kadar uzun süre beklemiş olmam onu daha bile güzel hale getirdi. Gabriel Garcia Marquez günümüzde dahi çok büyük sorunlara neden olan namus sorunsalını tüm çıplaklığıyla önümüze sermiş. Bu kitap 1981'de yazılmış fakat bahsedilen sorunlardan hala bir adım öteye gidebilmiş değiliz. Okuduklarım maalesef o kadar tanıdık ki... Ülkemizde ve hatta çoğu medeni diyebileceğimiz batı ülkelerinde bile hala namus kavramı kadınlar üzerinden konuşuluyor, hala namus, kızlık zarı diye bazı kadınlarda varlığı bile olmayan bir şey üzerinden konuşulmaya devam ediliyor. Hala kadınlar çocuk bakmak üzerine yetiştiriliyor çok küçük yaşlarından itibaren. Hala kadınlarımızın evlenmesi bir statü atlama aracı olarak görülüyor. Gabriel Garcia Marquez tüm bunları muhteşem bir dil ile muhteşem bir akıcılıkla anlatmış. Fakat ne yazık ki bu hikaye bize çok tanıdık, maalesef her gün karşılaşabileceğiniz, haberlerde duyabileceğiniz şeyler. Umuyorum ki namus, ahlak kavramlarnı, kadınlar üzerinden konuşmaya bir an önce son verilir ve umarım ki kadınlarımız artık özgür olur.
Ömer Hayyam'ın rubailerini uzun zamandır okumak istiyordum. Sonunda okuduğum için çok mutluyum ve beklediğimden bile şahaneydi. Kimi zaman güldüren kimi zaman düşündüren harika rubailer okudum. Çok nüktedan bir dili var. Bu da ayrıca hoşuma gitti. Tabi bunu dilimize bu kadar güzel aktaran Sebahattin Eyüboğlu'ndan da bahsetmememiz düşünülemez. Ruabilerin neredeyse hiç anlam kaybına uğramadan, kendi dilinde olduğu kadar etkileyici olduğunu düşünüyorum.
Kızıl Kahkaha oldukça etkileyici bir kitap. Savaş kızıl bir kahkahaya benzetilmiş. Hani gülme krizine girersiniz de belli bir süre sonra bu durum bir histeri halini alır , kendinizi durduramazsınız. Kızıl Kahkaha yani savaş da tam böyle işte. Savaş bir başladı mı sonu gelmiyor. Öyle bir hâl alıyor ki. Aynı tarafın askerleri birbirlerini düşman askeri olarak görüp birbirlerine ateş açıyorlar. Savaş insanları öyle etkiliyor ki gözlerini kan bürüyor, anlamsız bir şekilde ölüm saçıyorlar sadece ya da deliriyorlar. Savaştan sağ ama kolu bacağı kopmuş olarak çıkanlar ise gerçeklikle bağlarını yitiriyorlar. Artık onlar için tek gerçeklik kızıl kahkaha. Peki ya savaşa hiç gitmeyenler, sevdiklerinin savaştan sağ salim eve dönmesini bekleyenler... Kızıl kahkaha öyle bir şey ki, sonunda onları da ele geçiriyor ve tüketiyor... Okunması gereken şahane bir kitap.
Şimdiye kadar okuduğum en protest kitap olabilir. Bir o kadar etkileyici bir kitap. Kitabın çevirisini yapan Ayşe Düzkan kitabın 15 sayfasını yazarın hayatına ayırmış ve iyi ki de öyle yapmış.Yazarın hayat hikayesini okuduktan sonra scum manifestoyu okuyunca adeta paralize oluyorsunuz. Ayşe Düzkan, kitabın 17-18. sayfalarında fear us adlı bir
Zweig asla hayal kırıklığına uğratmıyor beni. Her seferinde o kadar muhteşem bir şey okuyacağıma emin oluyorum ki kitabın arkasını bile okumadan hemen başlıyorum okumaya. Bir doktorun bir amok koşucusuna dönme hikayesini ve bir sırrı korumak için hayatını verişini okuyoruz. O kadar nefes kesici bir hikaye ki topu topu 60 sayfa olan kitap bitince sanki yüzlerce sayfalık müthiş bir roman okumuş gibi hissediyorsunuz. Özellikle betimlemeler o kadar etkileyici ki doktorun yanı başında oturup hikayesini bizzat ondan dinliyorsunuz sanki...
Jack London okumayı çok uzun zamandır istiyorum. Aslında okumak istediğim ilk kitabı Martin Eden veya Vahşetin Çağrısı idi. Fakat Bir Kuzey Macerası kitaplığımda olduğu için Jack London okumayı daha fazla ertelememeye karar verdim. Kitabı okumaya başlamamla birlikte pişman olmaya başlamam da bir oldu diyebilirim. Fakat neyse ki 20. sayfaya gelmemle pişmanlığım da sona erdi. Çünkü İlk 15-20 sayfa boyunca olay ne anlamadım. Kitabı 20 sayfa boyunca olay ne anlamadım, zaten kitap 44 sayfa,acaba Jack London'a başlamak için yanlış bir kitap mı diyerek okuyordum ki asıl olay 20. sayfada başladı. Bir kan davasıyla başlayıp bir maceraya dönüşen şahane bir öykü. Jack London okumak isteyenler için ilk kitap olmaya uygun bir kitap mıdır? Onu bilemiyorum fakat okuyabileceğiniz güzel bir öykü. Ayrıca son olarak dipnotlar ile ilgili bir şey söylemek istiyorum. Her ne kadar okuma zevkinizi biraz baltalasa da aşina olmadığınız kelimelerin ayrıntılı bir şekilde açıklanması iyi olmuş.
Philippa Gregory yapmış yine yapacağını... Her okuduğum kitabını heyecanla,merakla ve tebessümle okuyorum. Tarihi kurgu olmasına rağmen sanki gerçek tarihi okuyormuşum, sanki okuduklarımın hepsi olmuş gibi hissediyorum okurken kitaplarını. İşte bu kadar şahane kurguları. Margeret Beafourtı karakter olarak ne kadar sevmesem de Kızıl Kraliçe'yi bir o kadar sevdim. Ciddi anlamda inançlı , rahibe olmak isteyen bir kız çocuğuyken hayat şartları karşında dönemin gereği olarak hep erkeklerin bir adım gerisinde olmayı kabul etmeyen, kendi kaderini bir anlamda kendi yazan bir kadına dönüşme hikayesini okuyoruz. Leydi Margeret her ne kadar tanrının isteklerini yerine getirdiğini söylese de ben kendi yolunu kendisi çizen bir kadının hikayesini okudum. Güzel bir okumaydı benim için. Özellikle azize dizlerine sahip olmak için sabahlara kadar ibadet eden ve kimsenin bunun kıymetini bilmediğinden hayıflanan küçük Margeret'ı ve güneş tutulmasını tanrının bir işareti , III. Richard'ın düşüşünün bir işareti olarak gören Leydi Margeret'ı okurken kahkahalar attım diyebilirim. Kuzenler Savaşı'nın bir sonraki kitabını okumak için sabırsızlanıyorum.
Sefiller'i ilk okuduğumda 6 veya 7. sınıftaydım ve hatırladığım kadarıyla pek beğenmemiştim kitabı.Kitaplığımda o zaman okuduğum kitabın hala durduğunu görünce iki ciltli olan halini almayı beklemeden bu kısaltılmış metini okumaya başladım ve bu okumamda anladım o zaman neden beğenmediğimi. Sefiller gerçekten okuduğum en iyi klasiklerden birisi fakat kısaltılmış metinden okunmaması gereken bir kitap. Çünkü gördüm ki iki ciltlik bir eseri 384 sayfaya sığdırmaya çalışınca( ki sığmıyor) mutlaka hikayeden bir şeyler kaybediyorsunuz ve ara ara okuma keyfinizi baltalayabiliyor. Sanırım küçükken okuduğumda kitabı beğenmemin sebebi olayların akışında kaybolmam hatta olay akışını kaçırmam ve bazı şeylerin nasıl olduğunu anlayamamış olmamdı. Kitabı bir an önce ciltli olarak alıp kaçırdığım tüm detayları okumak istiyorum, daha doyurucu bir okuma olacağına eminim. Bu dünyada tenardiyeler kadar paradan başka bir şeye değer vermeyen insanlar olduğu, jan valjan gibi önyargıyla yaklaşılan, sırf bir özelliğinden dolayı yargılanan, dışlanan, sevilmeyen ve hatta belki de nefret edilen insanlar maalesef ki olduğu sürece Sefiller gibi bir klasik insanlarda her zaman bir karşılık bulacaktır ve keyifle okunmaya devam edilecektir. Dilerim ki tenardiyeler gibi insanlar azalır ve dilerim ki jan valjanlar hor görülmeye devam edilmez ve insanlar tarafından daha çok anlaşılmaya çalışılır.
Zweig okumayı, onu okurken onun o naif ruhunu hissetmeyi çok seviyorum. Bu kitap en başta çok aşina olmadığım bir okuma olacak diye düşünmüştüm dini hikayeler içermesi ve Zweig'ın bunları yeniden yorumlamış olması bakımından. Fakat okuduktan sonra bu fikrim tamamen değişti. Yine muhteşem bir Zweig okuması oldu benim için. Özellikle Üçüncü Güvercinin Hikayesi ve Ölümsüz Kardeşin Gözleri beni oldukça etkiledi. Zweig'ın barışa, hoşgörüye ve sevgiye verdiği değeri ve insanlığın kurtarıcısı olacak bu elementlere inancı bu öykülerde o kadar güzel işlenmiş ki, kitabı okurken adeta hissediyorsunuz. Herkesin okuması gereken müthiş öyküler...
Çoğumuz Alice Harikalar Diyarında'yı küçükken mutlaka ya okumuşuzdur ya çizgi filmini izlemişizdir ya da bir şekilde hikayesi karşımıza çıkmıştır.(Matrix'te bile rastlamışsınızdır Alice Harikalar Diyarı'na) Fakat bir yetişkin olarak bu kitabı okuduğunuzda sadece fantastik bir hikayeyle karşılaşmıyorsunuz. Tabi ki o fantastik hikaye sizi öyle yerlere götürüyor, sizi öyle mutlu ediyor ki, bütün kitabı bir gülümsemeyle okuyorsunuz hatta bir ara kendinizi hikayedeki kedi yerine bile koyuyorsunuz. Fakat bir yetişkin olarak asıl dikkat ettiğiniz semboller ve o sembollerin neleri ifade ettiği oluyor. Özellikle felsefi yönlerini düşündüğümüzde bir çırpıda okuyup kenara atacağımız bir kitap değil. Ara ara okuyacağınız ve felsefesini iliklerinize kadar hissedeceğiniz bir kitap. Bir çocuk kitabının çok ötesinde her yaşta okunması gereken bir kitap.
Ermişin Bahçesi, Ermiş'in devamı niteliğinde bir kitap. Ermişte El Mustafa, 12 yıl kaldığı Orphalese'den memleketine dönmek üzere ayrılıyordu, Emişin Bahçesi El Mustafa'nın memleketine dönmesi ve ailesinin bahçesine gitmesi ile başlıyor. Burada uzun süredir görmediği çocukluk arkadaşlarıyla yemekler yiyor,onlarla sohbetler ediyor ve bu arkadaşlar El Mustafa'nın müritleri oluyor. Her biri farklı konularla ilgili sorular soruyor, onu ilgiyle dinliyorlar.El Mustafa anlattıkça müritleri daha çok anlatmasını istiyorlar. Fakat bir süre sonra El Mustafa fark ediyor ki müritleri onun anlattığı şeylerin özünü, felsefesini anlamıyor. Zaten bir süre sonra da El Mustafa'yı ziyaret etmeyi bırakıyorlar ve El Mustafa yolculuk vakti geldiğini anlıyor, yeni yerlere gitmek üzere memleketinden ayrılıyor. Ermişin Bahçesi, beni ilk kitap kadar çok etkiledi. Aslında 50 sayfalık minicik , hemen bitirebileceğiniz bir kitap. Fakat anlatılanlar o kadar değerli ki ... Bunları yarım saat içerisinde tüketmek istemedim ve kitabı iki güne yayarak, ara ara okuyarak bitirmeyi tercih ettim. Kitapları satırların altlarını çizerek okumayı tercih eden bir okuyucu değilim. Hatta bundan pek hoşlanmam da. Kitaplarımın aldığım gibi kalmalarına özen gösteririm. Fakat Ermişin Bahçesi'ni okurken bütün satırları çizmemek için kendimi zor tuttum. Mutlaka okunması gereken kitaplar arasında olduğunu düşünüyorum.
Jules Verne ile çoğunluk gibi ben de çocukluğumda 80 günde Devri Alem ve Denizler Altında 20000 Fersah Altında kitaplarıyla tanıştım. Fakat çocukken Ay'a Yolculuğu okumamıştım. Yine Ay'a Yolculuk da diğer iki kitap gibi muhteşem bir maceranın anlatıldığı bir kitap. Özellikle bu kitaplar çocukların okuması açısından çok değerli kitaplar. Çünkü 80 Günde Devri Alem'i okuduğum yaşı hatırlıyorum. Benim için çok ufuk açıcıydı. Ay'a Yolculuğu okuduğumda da aynı çocukluğumda hissettiğim şeyleri hissettim. Beni çocukluğuma götürdü adeta. Bir yetişkin olmama rağmen hiç sıkılmadan heyecanla okudum kitabı. Jule Verne'ün Ay'a yapılan yolculuğu 100 yıl öncesinden yazmasıydı belki de beni heyecanlandıran... Kitap boyunca yüzümde bir tebessümle okudum kitabı. Çocukların mutlaka okuması gereken bir kitap olmasının yanında , yetişkinlerin de bu çocuk kitabı diyerek ağız bükmemesi gereken bir kitap. Bu kitabı okuduktan sonra Jules Verne'ün tüm kitaplarını okumak istediğimi farkettim. Alfa yayınlarının tam metin çevirileri ile bu kitapları bastığını öğrendiğim için çok mutluyum. Jules Verne'ün macera dolu kitaplarını okumak için sabırsızlanıyorum...
