"İnanın hiç haksızlık etmiyorum. Üzücü de olsa gerçek bu. İnsanoğlu iyi değil. Belki kötü de değil. İkisinin ortası bir şey. Bazen iyi bazen kötü. Çoğu zaman kötü. Bencillik mayasında var. Eğitilirse yalnızca kendiçıkarını değil, birlikte yaşadığı insanların, hatta öteki canlıların haklarını da gözetebilen bir yaratık haline gelebilir. Çünkü böyle insanlar var. Onlardan biri de sizsiniz."
Sayfa 68Kitabı okudu
Ne olur sende anlatsaydın Aysel onu sevdiğini onun da sana taptığını söyleseydin, bir masal gibi bir oyun gibi insanın İçinden geçenleri daha önemli değil mi? Daha Gerçek değil mi?
Birini sıkıntıda görünce çocuk gibi ortadan kaybolmak istiyorum. Korkaklıktan değil ;kendimi onun yerine koymaktan, insanların karşısında bazen de o eski aptalca utangaçlığım yüzünden dikilip kalıyorum. Gitmek gerektiği halde bir türlü uzaklaşamıyorum. Her zaman gerekenin tersini yapıyorum, çocuklar gibi. Kitaplarla, yani bir çeşit masal dünyası ile hayatı karıştırıyorum eskisi gibi. Galiba gittikçe de düzeltilemez oluyorum bu konuda. Masalın nerede bittiğini, hayatın nerede başladığını farkedemiyorum. Bazen, suratıma bir garip bakıyorlar ; o zaman uyanır gibi oluyorum.
Benim için bütün oyunlar, romanlar, hikayeler herkesin anladığından başka bir anlam taşıyor. Bütün hayat, bütün insanlık bu kitaplarda anlatıldı, bitirildi. Yeni bir şey yaşamak, yeni bir kitap tanımak oluyor benim için. Kitaplarla ve onların yazarlarıyla birlikte yaşıyorum. Önsözlerle yaşıyorum. Hiç bir yazar şaşırtmıyor beni : çünkü hayatlarını sonuna kadar biliyorum. Gerçek dediğiniz dünyada ise kimin ne yapacağı belli değil. Her gün şaşırtıyorlar beni. Yazarlarımla yaşamak daha kolay... "
Sayfa 370Kitabı okudu
#omerhayyam
bir sır daha var, çözdüklerimizden başka!
bir ışık daha var, bu ışıklardan başka.
hiçbir yaptığınla yetinme, geç öteye:
bir şey daha var bütün yaptıklarından başka
niceleri geldi , neler istediler,
sonunda dunyayi bırakip gittiler.
sen hic gitmeyecek gibisin, degil mi?
o gidenler de hep senin gibiydiler..
geçmis günü beyhude yere yâd etme,
bir
Gökyüzü her seferinde kızılın en güzel tonlarını
sıralamıyor, ders çalışırken mum yakmıyorum, ne yazık ki piyano da çalamıyorum, bizim sokağın ışıkları pek de büyüleyici değil. Hayatım da, hayata bakışım da nefes kesici bir estetiklik taşımıyor. Her dert bu kadar gerçekken burada bir masal dünyasi yaratmak da gelmiyor içimden. Sadece insanlar var; her zaman harika gülümseyemeyen, estetik kaygıdan uzak ama gerçek. Bir de Kays'ın bakışını hatırlamak gerekir tabi, siz Leyla’yı bir de benim gözümden görün.