Bazı sevgiler dua gibi… Görünmez ama dokunur umuda…
Epey olmuş oturup hayatımı karşıma alıp geçmişe bu denli kör kütük bakmayalı. Dertleşmeyeli yüreğimle ne fazla zaman olmuş. Ne çok gizlemişim senden acımı, ne çok saklamışım senden gözlerimi ve ne çok uzak tutmuşum yüreğimi. Oysa sen hep ordaymışsın Efe, bir sokak ötemde, bir deniz ilerimde tıpkı bir duvar ötemde gibi, bir düşünce yanımda…
Güven
Güven, duyguların hem en sadesi hem de en girift olanıydı. İnsan bir kere güven duymayagörsün ruhunu bir yelpaze gibi açıyor, sonra bir kez kapandı mı bir daha asla açılamıyordu
Sayfa 63 - Doğan Kitap
Uzağımızdayken çok sevdiğimiz, kavuşmak istediğimiz ama yakınımıza gelince içimizi huzursuzlukla kaplayan, değersizleştirdiğiniz her şey gibi...
Sayfa 55 - Doğan KitapKitabı okuyor
İnsan tabiattan uzaklaşırsa kendi özünden de uzaklaşır, çünkü senin de dediğin gibi tabiat ve insan birbirini tamamlıyor.
Sayfa 40 - Doğan KitapKitabı okuyor
Aşk Acısı
Gidecek bir evim vardı, aradığımda beni teselli edecek arkadaşlarım ve kanepeye uzandığımda karnıma kafasını yaslayıp mırıldayan şefkatli bir kedim. Bunların hiçbiri ne beni bir anafor gibi içine çeken bu bataklıktan kurtaracak ne de "gülümsediğinde gamzende çiçekler açıyor" dedikleri o mutlu günlerime döndürecekti.
Sayfa 12Kitabı okuyor
Soğuk kış gecelerinde evimizin sıcacık odalarına yerleşen masal kahramanlarının evimizden gitmelerinin üzerinden zaten çok zaman geçmişti. Gülümsemelerimiz bir bir gidiyordu. Daha az gülen, genelde asık bir suratla evde oturan, az konuşan insanlar olmuştuk. Uzun süre konuşmak cesaret istiyordu artık. Gerekli şeylerin dışında sohbet konusu açmaya uğraşanlara garip bir gözle bakılıyordu; "Bu da nerden çıktı şimdi?" der gibi. Masal kahramanları, çizgi film kahramanları, iyimser kelimeler, dua cümleleri, hatıralar, güler yüzlü insanların kol kola çektirdiği fotoğraflar, özel günlerin hediyeleri, birlikte yenilen yemekler, toplu akraba gezmeleri, hiçbiri yoktu artık.
Sayfa 50Kitabı okudu
Düşmanlarınızı sevin, çünkü onlar size kusurlarınızı söyler… Dostlarınız gibi duymak istediklerinizi değil…
Sustum!
Sustu dünya… Sustu kalbim, durdu nefesim. Daha önce hiç konuşmamış gibi, hayata tüm azaları tam ama dili olmayarak başlamış gibi sustum. Kör gibi, kor gibi, yaşayan bir ölü gibi sustum.
Masumiyetim gitti…
Bu oda ihanet ve acı kokuyordu. Hayal kırıklığı ve umutsuzluk duvar gibi ortada duruyordu.
Ama hayat güne kılıç gibi hüzün kuşanarak uyandırdı beni uykumdan.
allahuekber dağı’nın eteklerinde
kadınlar dillere destan güzellikler taşır
kan eder güzellik başa bela
bu yüzden kan kırmızıdır yanakları
saçları gönül tuzağı tenleri ak
ağ pörçekli nineler oturur damlarda
isli kazanlarda halil ibrahim bereketi
lavaş dürümü sunar konuklara
cömertliği kibele kadar sıcak
allahuekber dağı’nın eteklerinde
Sayfa 22
