...Otur ve masalımı dinle
Ben eylülüm
Bir sınır köyünde yasaklı düğünüm...
H. K.
Yamur'un güncesinden
Seni özledim Deniz'im ...Bugün sensiz geçen 730.gün. Sen gideli tam üç yıl oldu. Orada nasılsın bilmiyorum ama umarım iyisindir. Ben iyi değilim, senin yokluğunda. Canım acıyor, uyuyamıyorum. Sensiz bir çok şey eksik aslında. Hatta sensizlikte her şey eksik. Benim hayatımın yarısı eksik mesela...Özür dilerim bir daha ağlamayacağım. Sen
..kendi masalımı bulacağım! ..
Ölmekten korkmak o kadar utanılacak bir şey mi ? Yoksa ben bir istisna mıyım? Yine de günün birinde bunun gerçekleşeceğine inanamıyorum... Tepkimin kibirden kaynaklandığını sanmayın sakın! İnsanı nahoş bir kokudan uzak tutan tiksinti duygusu kadar kendiliğinden bir şey. Evet, ölüm beni büyülüyor, kendime cevapsız olduğunu bildiğim sorular sorduruyor.
Bazen onu bir türlü kabullenemeyişimin, o malum gün gelip çatınca beni ondan kurtaracağı fikrine kapılıyorum. O zaman kanlı canlı doğrulduğum yatağın üzerine düşüceğim; korku beni ölüm timin ötesine taşıyacak.
Böyle bir şey gerçekleşirse halim ne olur? Şehir değiştirmem, kimselerin adımı bile duymadığı başka yerlerde ölmeyi denemem gerekecek. Peki çıkış kapısını, ölümü, tekrar kaçırırsam nereye sığınacağım?
İlerleyen yaşıma bata çıka oradan oraya koşacağım, insanlar kim bilir kaçıncı can çekişmem sırasında beni parmakla gösterecekler. Tehlikelerle dolu bir sonsuzluk boyunca oradan oraya koşuştuğumu gözlerinizin önüne getirebiliyor musunuz?
Nesiller boyu nasıl bir göç içinde yaşayacağım? Sizin gibi edebiyat meraklısı biri için hayli ilginç bir hikâye, boş zamanınızda hayalini kurarsınız artık!
Kendi masalı içinde sıkışıp kalmış olan siz... Bense yakın gelecekte, herhangi bir halk ya da folklorün yardımı olmaksızın, kendi masalımı bulacağım!"
Ekim: Uzun Pazar
Ve dizlerimizi kanatmamıştı henüz hayat. İnanıyorduk, duruyduk, saftık, çocuktuk. Şimdi anlatacak bir masalımız bile yok, bir köşesine sığınacak. 
İclal Aydın