Talihli çocukların yanında, yaşlı insanlar kadar bedbaht olan çocuklar da vardır: Muhacir çocukları!.. Bir cılız çocuğu bir devlet, bir ordu kovalar. Göğüslerinden sarı maden gözler bakan, omuzlarından siyah süngü dişler uzanan harp umacılarının önünden, anasının elini tutarak kaçan bu bir damla insan anlar ki bunlar masalın değil, tarihin umacılarıdır."
Sayfa 25 - Everest
Yemekten sonra çocuklarla yukarıya çıktık, onların beklentilerini, benden masal dinlemek istediklerini biliyordum, size bu akşam dört üstüne bir masal anlatayım dedim, divanlarına yerleşip dinlemeye hazırlandılar.
Bu dört önemli bir sayı diye giriş yaptım, büyüğü, bu yıl ortaokula başlayanı, bakalım ne çıkacak bakışlarıyla, yine benim uydurduğum bir şeyler dinleyeceğini belli etti, küçüğü, ilkokul ikide olanıysa, henüz eleştirel bakmadığı için ne gelirse razıyım havalarındaydı.
Dünyanın dört bucağı varmış, öyle bilinirmiş eskiden diye sürdürdüm, buralara varmak, görmek zormuş, birilerine kızılınca dünyanın dört bucağını gösteririm denirmiş. Dört büyük melek varmış, toprağı, göğü, ateşi, suyu tutarlarmış ellerinde. Dört duvar arasında, arada bunalsa da insan kendini güvende hissedermiş, kimileri dört duvarla yetinmeyip, ne kadar dört duvarım olursa, o kadar gür bıyıklı olurum düşüncesine kapılıp, daha çok dört duvar için diğer insanları dövmeye çalışırmış. Bir şey aranırken dört dönülürmüş, şu insana pek görünmeyen nedircik yavrularını bulmak için tandır damlarına, mereklere, yüklük içlerine, tıkrıç arkalarına, kavak dallarına, kar öbeklerine bakılır dört dönülürmüş. Kimi insanlar da kitapların, şiirlerin, öykülerin içinde dört dönerlermiş.
Büyüğü muzipçe gülerken, küçük pek anlamamış bakıyordu.
Dört dörtlük bir masalın başlangıcını dinlediniz derken, sözümü kesti ve ben Keloğlan'ı dinlemek isterdim diye itiraz etti. Tamam, bu kadar dedim. Pal Sokağı Çocukları'nı çıkardım çantadan. Şimdi bunu sırayla okuyun dedim. Sevinerek aldılar ve beni rahat bıraktılar.
Sayfa 112 - DağKitabı okudu
Külkedisi Türkiye, tersine işler olaylar.
Kral, kızından haber alamayınca, derhal askerlerini göndermiş prensesi aramaya. Askerler prensesin ayakkabısının tekini götürüp, prensesin kaçırıldığını söylemişler. Kral tozu dumana katmamış. Kimse de ayakkabının tekini alıp kapı kapı prensesi aramamış. Çünkü bu masalın geçtiği ülkede, başkaları tarafından kaçırılan kızlar, geri alınmazmış. Bu kızların ‘Beni geri götürün’ deme hakları da yokmuş. Prenses o gün, avcının külkedisi olmuş ve kendini fırının başında avcının anası ve çocukları için ekmek pişirirken bulmuş. Prenses daha on beş yaşındaymış.
Kral tozu dumana katmamış. Kimse de ayakkabının tekini alıp kapı kapı prensesi aramamışÇünkü bu masalın geçtiği ülkede, başkaları tarafından kaçırılan kızlar, geri alınmazmış. Bu kızların 'Beni geri götürün' deme hakları da yokmuş. Prenses o gün, avcının külkedisi olmuş ve kendini fırının başında avcının anası ve çocukları için ekmek pişirirken bulmuş. Prenses daha on beş yaşındaymış."
Sayfa 74Kitabı okudu
Sindirella’ya özgürlük
.....
Kötü kalpli üvey annesi ve kötü kalpli iki üvey kız kardeşi vardır. Ona kötü davranırlar.
O paramparça kıyafetlerle, evi temizleyip yemek yapar. Onlar aynada kendilerini güzelleştirmeye çalışırlar.
Derken bir gün Prens’in balosuna kendilerini davet ettirirler.
Daha doğrusu anne, kızlarının davet edilmesini sağlar. Tabi ki, Sindirella
bu masalın kahramanı benim
ufuklarım acıyor
serpileceğim yerler dikene dönmüş
batıyor da batıyor
kanırtıyor içlerimi, en içerimi
küflenmiş sızıları akıtıyor
çocuk bedenimle döktüğüm gözyaşları
kendimi aşmaya çalışırken
en kötüsü seninle karşılaşmak oldu
daha da büyürüm
açılır ve ulaşırım sandım sana
yanılgılar denizinde boğuldum bi süre
sonra bir gözü bantlı gerçek
