Kitap, bütün 
Ahmet Ümit kitapları gibi harika bir üslupla başladı ve kendimi o kadar güzel bir masalın içinde buldum kiiii.... Hiç bitmesin istedim, her sayfada daha fazla heyecanlandım sona ulaşabilmek için. Fakat ne talihsizliktir ki, kitabın sonu, hiç beklediğim gibi mutlu bir son olmadı... Üzüldüm, devam etsin, güzel bir sona bağlansın isterdim...
Demekki, bütün masallar güzel bitmiyormuş ...
"Büyüyemediği, gerçek dünyaya karışmadığı için üzülüyordu. 'Gerçekten bucak bucak kaçıyorum,' diyordu. 'Birini sıkıntıda görünce çocuk gibi ortadan kaybolmak istiyorum. Korkaklıktan değil; kendimi onun yerine koymaktan. İnsanların karşısında bazen de o eski aptalca utangaçlığım yüzünden dikilip kalıyorum. Gitmek gerektiği halde
Sayfa 370Kitabı yarım bıraktı
Belki de hiç sonu olmayan bir masalın mutlu sonla bitmesini bekliyoruz
Sayfa 167Kitabı okudu
---"Her masalın mutlu bir sonu olmaz .Hayatın böyle olmadığını biliyorsun."
---"İşte bu yüzden masal dinleriz!"
Sayfa 89Kitabı okudu
